Symulacja spływu dla zdarzeń opadowych na hipotetycznych upstream source areas, przeprowadzona za pomocą deterministycznego modelu matematycznego, który łączy przepływ kanałów i nasycony-nienasycony przepływ podpowierzchniowy, zapewnia teoretyczne wsparcie dla mechanizmów generujących wypływy obserwowanych w terenie przez Ragana i Dunne ' a., Symulacje pokazują, że istnieją rygorystyczne ograniczenia dotyczące występowania podpowierzchniowego przepływu burzowego jako ilościowo istotnego składnika spływu. Tylko na wypukłych wzgórzach, które zasilają głęboko wcięte kanały, a dopiero wtedy, gdy nasycone przewodnictwo gleby jest bardzo duże, możliwy jest podmokły przepływ burzowy. Na zboczach wklęsłych o niższych przepuszczalności, a na wszystkich zboczach wypukłych, hydrografy są zdominowane przez bezpośrednie spływy poprzez bardzo krótkie ścieżki przepływu lądowego z opadów na przejściowych podmokłych obszarach kanału., Na tych mokradłach nasycenie powierzchni następuje od dołu z powodu rosnących tablic wodnych, które są zasilane pionowym infiltracją, a nie bocznym przepływem podpowierzchniowym. Wnioski te, w połączeniu z obserwacjami terenowymi, które pokazują, że klasyczny przepływ hortoński jest rzadkim zjawiskiem w wilgotnych środowiskach wegetatywnych, mają implikacje w planowaniu sieci oprzyrządowania polowego i w projektowaniu hydrologicznych modeli reakcji.