Samaria, zwane także Sebaste, współczesna Sabastija-starożytne miasto w środkowej Palestynie. Położone jest na wzgórzu na północny zachód od miasta Nāblus na terytorium Zachodniego Brzegu pod administracją izraelską od 1967 roku. Wykopaliska (1908-10; 1931-33; 1935) ujawniły, że miejsce to było zajmowane sporadycznie pod koniec IV tysiąclecia p. n. e. Miasto zostało założone dopiero około 880/879 p. n. e., kiedy to Omri uczynił je nową stolicą północnego królestwa hebrajskiego Izraela i nazwał je Samarią. Pozostał stolicą aż do jej zniszczenia przez Asyryjczyków w 722 roku.,
w czasach Nowego Testamentu Samaria została odbudowana i znacznie powiększona przez Heroda Wielkiego (37-4 p. n. e.), który zmienił nazwę miasta na Sebaste na cześć cesarza rzymskiego Augusta (gr. Sebastos). Miasto Heroda zawierało imponującą świątynię Augusta, silne fortyfikacje i wiele cech miast hellenistycznych.
do najważniejszych pozostałości z okresu Izraelitów należy cenna kolekcja rzeźb z kości słoniowej, które prawdopodobnie pochodzą z pałacu króla Achaba (ok. 874–ok., 853 p. n. e.), oraz serię ostraków (fragmentów ceramiki lub wapiennych inskrypcji) z czasów króla Jeroboama II (VIII wiek p. n. e.).
