Good Mood

labral tears:

Ten artykuł skupi się na SLAP tears, które są jedną z najczęstszych form łez labral. Inną częstą patologią labralu jest zmiana Bankhardta.

akronim „SLAP” oznacza górne Labrum przednio-tylne i jest używany do opisania rozerwania lub oderwania labrum barku; zazwyczaj pochodzi z miejsca kotwicy dla długiej głowy ścięgna bicepsa i rozciąga się do przedniej lub tylnej części labrum., (1) ta patologia jest dość powszechna, w rzeczywistości do 1/4 pacjentów poddawanych artroskopii barku w przypadku jakiejkolwiek diagnozy wykaże uszkodzenie policzkowe (2,3). Labrum barku to obwodowa obręcz fibrocartilage, która otacza cały obwód fossy glenoidalnej (na łopatce) (4-6). Labrum ma podobne cechy z łąkotką kolanową. (7) dolne labrum jest zwykle ściśle przymocowane do kostnej obręczy glenoidalnej, podczas gdy górne labrum jest bardziej „podobne do łąkotki” z mniej bezpiecznym związkiem., (8)

labrum służy jako przystawka dla ścięgien i więzadeł, a także pogłębia fosę glenoidalną o 5-9 mm (4,10). 50% głębokości glenoidu przypada na labrum (11).

jak powstają łzy labral?

labral łzy mogą wystąpić nagle z powodu urazu lub rozwijać się wolniej od powtarzających się mikrouraz. (14) siły związane z urazem labral zazwyczaj obejmują albo lepszą kompresję lub nagłą gorszą trakcję (14)., Traumatyczne onsets, w tym upadku lub bezpośredniego uderzenia w ramię, są odpowiedzialne za prawie 1/3 wszystkich SLAP zmian. (14) najczęstszym mechanizmem ostrego urazu jest upadek na wyciągnięte ramię. (14) zmiany policzkowe są powszechne w populacjach atletycznych, szczególnie tych wymagających ruchów nad głową, które zachęcają biceps do „ciągnięcia” labrum z jego podstawowego przywiązania kostnego (1,15). W zdrowych ramionach długa głowa bicepsa stabilizuje bark, wytwarzając siły ściskające, które ograniczają translację, a tym samym chroniąc ramię (16)., Biceps również uciska głowę ramienną, aby chronić labrum i zawartość podromialną podczas podnoszenia ramion. Z drugiej strony, powtarzające się skurcze bicepsów mogą wywołać oderwanie kotwicy labral – staje się coraz bardziej problematyczne w miarę postępu łzy (15).Przewlekłe uszkodzenia SLAP zazwyczaj nie występują w przypadku braku innychproblemów; w rzeczywistości tylko 28% SLAP łzy są izolowanymi problemami (17). Przewlekłe problemy labrum są często związane z dysfunkcją mankietu rotatora., Osłabione i podrażnione ścięgna mankietu rotatora tracą zdolność do trzymania głowy kości ramiennej w dół w jamie stawowej podczas podnoszenia ramienia. Utrata tego mechanizmu ochronnego pozwala na niekontrolowaną lepszą migrację głowy kości ramiennej, a z czasem ma zdolność „podnoszenia” labrum z jego mocowania (14). Nic dziwnego, że wysoki odsetek (29-45%) pacjentów ze zmianami policzkowymi również wykazuje patologię mankietu rotatora (17-19).

u młodych aktywnych samców często występują zmiany skórne., (20) Miotacze mogą być szczególnie narażeni, ponieważ działanie to naraża ścięgno bicepsa i jego przyczepność labralną na znaczne obciążenie (15,21). Uraz lub niestabilność w wywiadzie zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia zmiany uderzeniowej (3,21). Jednakże, w wielu przypadkach, pacjenci obecni bez historii urazu lub predysponujących aktywności. (21)

objawy zmian SLAP:

dolegliwości zmian SLAP mogą się różnić od bezobjawowych do wyłączania. Pacjenci objawowi często opisują głęboki, niejasny, niespecyficzny ból barku, który jest wywoływany przez aktywność nad głową i krzyżową ciała (20,21)., Osłabienie i sztywność często towarzyszą zaburzeniu. Dyskomfort może ograniczać wyniki sportowe, szczególnie u sportowców, którzy mogą narzekać na „martwą rękę” (20,21). (20,21) pacjenci z bardziej zaawansowanymi zmianami mogą zgłaszać objawy związane z niestabilnością, tj. (szczypanie, poślizg, lęk lub „luzowanie”- szczególnie podczas aktywności nad głową).Badanie obciążenia bicepsa II wykazało stosunkowo wysoką czułość i swoistość w identyfikacji izolowanych zmian na policzkach., (26,34) badanie wykonuje się z barkiem pacjenta uprowadzonym do 120 stopni i obróconym zewnętrznie. Klinicysta stabilizuje ramię pacjenta, biernie obracając się zewnętrznie, aż do końca zakresu lub zatrzymania pacjenta. Pacjent następnie próbuje zginać łokieć wobec oporu klinicysty. Wzrost bólu sugeruje zmianę policzkową, podczas gdy zmniejszenie lęku lub bólu sprawia, że zmiana policzkowa jest mało prawdopodobna.

czy obrazowanie jest konieczne w przypadku zmiany policzkowej?

ponieważ ocena kliniczna zmiany jest trudna, podstawą rozpoznania jest obrazowanie (41)., Promienie rentgenowskie nie mogą zidentyfikować obecności zmiany SLAP; jednak badania te mogą być przydatne, aby wykluczyć względy różnicowe, w tym zwyrodnienia, zwichnięcia, złamania lub patologii. USG diagnostyczne jest przydatną modalnością do obrazowania łez policzkowych z dodatkową korzyścią otrzymywania informacji zwrotnych od pacjentów podczas oceny ich urazu. Rezonans magnetyczny jest zazwyczaj uwzględniany w początkowym badaniu u pacjentów z podejrzeniem patologii labral (42). Artrografia MR zapewnia najwyższą czułość i swoistość w wykrywaniu zmian chorobowych (42-47, 61).,

ponadto znaczenie potwierdzonego Rozdarcia labralowego jest dyskusyjne, ponieważ stwierdzenie to występuje u ponad połowy bezobjawowych pacjentów w średnim wieku (48) .

opcje leczenia łez policzkowych:

zachowawcze leczenie zmian policzkowych jest często nieskuteczne. (49-51). Jednak obecność zmiany policzkowej nie wymaga automatycznie interwencji chirurgicznej. Jednak obrazowana wada nie musi być głównym przyczynkiem do skargi pacjenta., Większość ekspertów, w tym American Academy of Orthopedic Surgeons, zaleca 6-12 tygodniowy kurs konserwatywnego zarządzania przed rozważeniem interwencji chirurgicznej (50-52). Leczenie niechirurgiczne (64) Cele leczenia zachowawczego obejmują redukcję bólu, zwiększenie mobilności i przywrócenie siły (51).Początkowe postępowanie obejmuje leki przeciwzapalne/ sposoby i zaprzestanie działań prowokacyjnych (tj. rzucanie) (51)., Programy elastyczności są włączone w miarę możliwości.

postępujące wzmacnianie muskulatury łopatki i rotatora jest realizowane jako tolerowane. Ćwiczenia wzmacniające powinny koncentrować się na zrównoważeniu siły między przednimi (pec, górne pułapki) i tylnymi grupami mięśniowymi (dolne pułapki, serratus przedni, romboid).,

Rehabilitacja musi przywrócić siłę przednią serratus i prawidłową funkcję szkaplerza-dokładnie rozwiązując regionalne deficyty biomechaniczne, w tym dyskinezę szkaplerza i zespół górnego krzyża, a także bardziej odległe miejsca dysfunkcji, w tym biodra i tułowia. Uwalnianie mięśniowo-powięziowe może być skierowane na podskapularis, infraspinatus, przednią muskulaturę barku i tylną kapsułkę (53). Manipulacja może być pomocna w przywróceniu mobilności do ograniczonych segmentów szyjnych lub piersiowych.,

tylko 7-57% elitarnych sportowców jest w stanie powrócić do poziomu rywalizacji przed kontuzją po chirurgicznej naprawie klapsa. (63,64) współistnienie Rozdarcia mankietu rotatora o częściowej grubości koreluje z niemożnością powrotu do tego poziomu konkurencji (63)chirurdzy mogą zdecydować się na wykonanie oczyszczenia, zszywania lub wycięcia w zależności od rodzaju zmiany (54). Interwencja chirurgiczna powinna dotyczyć współistniejącej patologii barku, tj. zmian w mankietach rotatorów, zwyrodnień, niestabilności itp. (54). Naprawa chirurgiczna zazwyczaj wiąże się z odwykiem pooperacyjnym trwającym od czterech do sześciu miesięcy (55).,

w Creekside Chiropractic& Performance Center, jesteśmy wysoko wyszkoleni w leczeniu tej choroby. Jesteśmy jedyną kliniką interdyscyplinarną w hrabstwie Sheboygan, która zapewnia chiropraktykę, uwalnianie mięśniowo-powięziowe, sztukę (Technika aktywnego uwalniania), terapię masażem, akupunkturę, fizjoterapię, ćwiczenia rehabilitacyjne, doradztwo żywieniowe, trening osobisty i trening wydajności golfa pod jednym dachem. Korzystając z tych różnych usług, możemy pomóc pacjentom i klientom osiągnąć najlepsze wyniki i najlepsze wersje siebie., Wybrany najlepszym kręgarzem w Sheboygan przez Sheboygan Press.

Evidence Based-Patient Centered-Outcome Focused

Źródła:

1. Knesek M, Skendzel JG, Dines JS, et al. Diagnostyka i leczenie łez przednich tylnych u sportowców wyczynowych. Am J Sport Med 2013; 41 (2): 444-60.

2. Kim TK, Queale WS, Cosgarea AJ, McFarland EG. Cechy kliniczne różnych typów zmian chorobowych: analiza stu trzydziestu dziewięciu przypadków. J Bone Joint Surg Am. 2003 Styczeń 85-A (1): 66-71.
3., Kampa RJ. Clasper J. J R Army Med Corps. 2005 Sep 151(3):171-5.
4. Snyder SJ, Karzel RP, Del Pizzo w, Ferkel RD, Friedman MJ. Zmiany w barku. Artroskopia. 1990. 6(4):274-9.
5. Moseley H, Overgaard B. przedni mechanizm torebki w nawrotowym przednim zwichnięciu barku. Badania morfologiczne i kliniczne ze szczególnym uwzględnieniem labrum glenoidowego i więzadeł glenohumeral. J Bone Joint Surg Br. 1962. 44B: 913-27.
6. Detrisac DA, Johnson LL., Artroskopowa Anatomia barku: implikacje patologiczne i chirurgiczne. Thorofare, NJ: Slack Inc; 1986.
7. Soslowsky LJ, Flatow EL, Bigliani LU, et al. Quantitation of in situ contact areas at the glenohumeral joint: a biomechanical study. J Orthop Res 1992; 10 (4):524-34
8. Williams RJ. Łzy Labrum Superior. Medscape. http://emedicine.medscape.com/article/92512-overview#a5. 12.02.10, 12: 16
9. Vangness ct Jr, Jorgenson SS, Watson T, Johnson DL. Pochodzenie długiej głowy bicepsa od łopatki i labrum glenoidalnego. Badanie anatomiczne 100 barków. J Bone Joint Surg Br. 1994 listopad 76(6):951-4.,
10. Rockwood CA, Matsen FA, Wirth MA. Bark, vol. 1. [2009-09-09 19: 59]
11. Howell SM, Galinat BJ. Gniazdo glenoid-labral. Ograniczona powierzchnia stawowa. Clin Orthop Relat Res 1989;(243):122-5.
12. Williams RJ. Łzy Labrum Superior. Medscape. http://emedicine.medscape.com/article/92512-overview#a5. 12.02.10, 12: 16
13. Prodromos CC, Ferry JA, Schiller AL, Zarins B. Histological studies of the glenoid labrum from fetal life to old age. J Bone Joint Surg Am. 1990 październik 72(9):1344-8.
14. Dessaur WA. (2008)., Diagnostic Accuracy of Clinical Testing for Superior Labral Anterior Posterior Lesions: a Systematic Review Journal of Orthopaedic and Sports
15. Andrews JR, Carson WG Jr, McLeod WD. Łzy labrum glenoidalne związane z długą głową bicepsa. Am J Sports Med. 1985 Wrzesień-Październik 13(5):337-41.
16. Pagnani MJ, Deng XH, Warren RF, Torzilli PA, Altchek DW. Wpływ zmian w górnej części labrum glenoidowego na translację glenohumeral. J Bone Joint Surg Am. 1995 Lipiec 77(7):1003-10.
17. Snyder SJ, Banas MP, Karzel RP: an analysis of 140 injuries to the superior glenoid labrum., J Bark Elbow Surg 4: 243-248, 1995.
18. Andrews JR, Carson WG. Artroskopowe leczenie łez labrum glenoidowego u rzucającego sportowca. Orthop Trans 1984;8:44.
19. Mileski RA, Snyder SJ. Lepsze zmiany labralne w ramieniu: patoanatomia i postępowanie chirurgiczne. J am Acad Orthop. 1998; 6:121-131
20. David A. Cortese i Stephen J. Snyder Superior Labral Anterior-Posterior Lesions of the Shoulder the ATHLETE ' s SHOULDER (Second Edition), 2009, Pages 269-282
21. Bedi a, Allen AA. Superior labral lesions anterior to posterior-Ocena i
leczenie artroskopowe., Clin Sports Med 2008; 27 (4): 607-30.
22 . Gabel CP, Yelland M, Melloh m, et al. Zmodyfikowany QuickDASH-9 zapewnia ważny instrument wynikowy dla funkcji kończyny górnej. BMC 2009;10:161.
23 . Roy JS, MacDermid JC, Woodhouse LJ. Funkcja pomiaru ramienia: system-przegląd czterech kwestionariuszy. Arthritis Rheum 2009; 61 (5): 623-32.
24 . Godfrey J, Hamman R, Lowenstein S, et al. Niezawodność, trafność i responsywność prostego testu barkowego: właściwości psychometryczne według wieku i rodzaju urazu. J Bark Elbow Surg 2007;16(3):260-7.
25 ., MacDermid JC, Solomon P, Prkachin K. wskaźnik bólu barku i niepełnosprawności pokazuje współczynnik, konstrukcję i ważność podłużną. BMC Musculocket Dis-ord 2006; 7: 12.
26 . Cook C et al. Dokładność diagnostyczna pięciu ortopedycznych badań klinicznych w diagnostyce zmian w obrębie barku i łokcia przedniego (SLAP). T. 21, Nr 1 styczeń 2012, s. 13-22
27. Guanche CA, Jones DC: Clinical testing for tears of the glenoid labrum. Artroscopy 19: 517-523, 2003.
28 ., Holtby R, Razmjou B: dokładność testów prędkości i Yergasona w wykrywaniu patologii bicepsa i zmian w policzkach: porównanie z ustaleniami artroskopowymi. Artroskopia. 20:231-236, 2004.
29 . McFarland EG, Kim TK, Savino RM: Clinical assessment of three common tests for superior labral anterior-posterior lesions. Am J Sports Med 30:810-815, 2002.
30. Dutton Mark. Badanie ortopedyczne, Ocena i interwencja. [2009-11-29 19: 54]
31. Dessaur WA. (2008)., Diagnostic Accuracy of Clinical Testing for Superior Labral Anterior Posterior Lesions: a Systematic Review Journal of Orthopaedic and Sports
32. Stetson WB, Templin K. the crank test, The O ' Brien test, and routine magnetic resonance imaging scans in the diagnosis of labral tears. Am J Sports Med. 2002;30:806–809.
33. Yang-Soo Kim, Jung-Man Ha, Kee Yong i in. Passive compression test: nowy test kliniczny na lepsze labral łzy barku. Am J Sports Med, 2007;35(9):1489-94.
34. Kim SH et al. Test obciążenia bicepsa II: badanie kliniczne w kierunku zmian w barku., Artroskopia 2001
35. O ' Brien SJ, Pagnani MJ, Fealy S, McGlynn SR, Wilson JB. Active compression test: nowy i skuteczny test do diagnozowania łez labral i nieprawidłowości stawu akromioklawowego. Am J Sports Med. 1998; 26: 610-613
36. Dodson CC, Altchek DW. Zmiany na policzkach: aktualizacja w zakresie rozpoznawania i leczenia. JOSPT luty 2009, Tom 39 nr 2
37. Dessaur WA. (2008). Diagnostic Accuracy of Clinical Testing for Superior Labral Anterior Posterior Lesions: a Systematic Review Journal of Orthopaedic and Sports
38. Snyder SJ, Karzel RR, Del Pizzo w, Ferkel RD, Friedman MJ., Zmiany w barku. Artroskopia. 1990; 6:274-279
40. Myers TH, Zemanovic JR, Andrews JR. the resisted supination external rotation test: a new test for the diagnosis of superior labral anterior posterior lesions. Am J Sports Med. 2005;33:1315–1320.
41. George D. Chloros et al., Imaging of Glenoid Labrum Lesions Clinor Med 32 (2013) 361-390
42. Williams RJ. Łzy Labrum Superior. Medscape. http://emedicine.medscape.com/article/92512-overview#a5. 12.02.10, 12: 16
43. Fallahi F, Green N, Gadde S, Jeavons L, Armstrong P, Jonker L., Pośredni rezonans magnetyczny artrografia barku; niezawodne narzędzie diagnostyczne do badania podejrzanej patologii labral. / Align = „Left” / 2013 Wrzesień 42(9):1225-33.
44. Modi CS, Karthikeyan S, Marks A, Saithna A, Smith CD, Rai SB, et al. Dokładność uprowadzenia-rotacja zewnętrzna MRA w porównaniu ze standardowym MRA w diagnostyce patologii wewnątrzstawowej barku. Ortopedia. 2013 marzec 36(3):e337-42.
45. Magee T, Williams D, Mani N. bark MR artrography: która grupa pacjentów
przynosi największe korzyści? AJR Am J Roentgenol 2004;183(4): 969-74.
46., Monu JU, Pope TL Jr, Chabon SJ, Vanarthos WJ. MR diagnosis of superior labral anterior posterior (SLAP) injuries of the glenoid labrum: value of routine imaging without intraarticular injection of contrast material. AJR Am J Roentgenol. 1994 grudzień 163(6):1425-9.
47. Waldt S, Burkart A, Lange P i in. Skuteczność diagnostyczna artrografii MR w ocenie zmian przedtrzonowo-brzusznych barku. AJR Am J Roentgenol. 2004 Maj 182(5):1271-8.
48. Schwartzberg R, Reuss BL, Burkhart BG et al., Wysoka częstość występowania lepszych łez Labral zdiagnozowanych przez MRI u pacjentów w średnim wieku z bezobjawowymi ramionami. Journal of Sports Medicine. Styczeń 2016 vol. 4 nr 1
49. Williams RJ. Łzy Labrum Superior. Medscape. http://emedicine.medscape.com/article/92512-treatment. Dostęp 12 lutego 2016
50. Mileski RA, Snyder SJ. Lepsze zmiany labralne w ramieniu: patoanatomia i postępowanie chirurgiczne. 1998 Marzec-Kwiecień 6(2): 121-31
51. Dodson CC, Altchek DW. Zmiany na policzkach: aktualizacja w zakresie rozpoznawania i leczenia. JOSPT luty 2009, Tom 39 nr 2
52. Franceschi F, Longo UG, Ruzzini L, et al., Brak korzyści w naprawie zmiany przedniej i tylnej su – perior labrum typu II (SLAP) związanej z naprawą mankietu rotatora u pacjentów w wieku powyżej 50 lat: randomizowane kontrolowane badanie. Am J Sports Med 2008;36(2):247-53.
53. Hammer W. leczenie zachowawcze łez policzkowych. Dynamiczne Kręgarstwo. 9 Września 2010, Vol. Nr 28, poz. 19
54. Huang H, Zheng X, Li P, Shen H. artroskopowa rekonstrukcja labrum barku z rozległymi łzami. Int J 2013 11 (9): 876-81
55. Williams RJ. Większe Zmiany W Obrączce. Medscape http://emedicine.medscape.com/… dostęp 8.11.15
57., Wilk KE, Reinold MM, Dugas JR, Arrigo CA, Moser MW, Andrews JR. Current concepts in the recognition and treatment of superior labral lesions (SLAP). J Orthop Sports Phys Ther. 2005;35:273–291.
58. Tirman PF, Applegate GR, Flannigan BD, Stauffer AE, Crues JV. Rezonans magnetyczny artrografia barku. Magnolium Imaging Clin N Am 1993; 1: 125-142
59. Waldt S, Metz S, Burkart A, et al. Warianty górnego labrum i kompleksu labro-bicipitalowego: badanie porównawcze okazów barkowych z wykorzystaniem artrografii MR, artrografii wielosektorowej CT i anatomicznego rozwarstwienia., Eur Radiol 2006; 16: 451-458
60. Tirman PF, Bost FW, Steinbach LS i in. MR artrographic obraz łez rotatora mankietu: korzyści z uprowadzenia i zewnętrznej rotacji ramienia. Radiology 1994; 192:851-856
61. Tuite MJ, et al. Ocena obrazowa nieostrego bólu barku. AJR Am J Roentgenol. 2017 Maj 24:1-9. podoba mi się! do obserwowanych nr: 10221417.18085.
62. Laughlin WA, et al. Braki w biomechanice pitchingu u baseballistów z historią superior labrum anterior-posterior repair. Am J Sports Med. 2014. Dec; 42(12): 2837-41.
63. Neri BR, et al., Wyniki badań typu II superior labral anterior posterior repairs in Elite overhead athletes: Effect of concept partial-thickness rotator cuff tears. Am J Sports Med. 2011 Jan;39(1):114-20. Epub 2010 Paź 12
64. Fedoriwww Powrót do gry po leczeniu wyższych łez labral u profesjonalnych graczy baseballowych. Am J Sports Med. 2014. Maj;42(5): 1155-60. Epub 2014 Mar 27.