zaburzenie lęku separacyjnego jest leczone przez terapię behawioralną. W cięższych przypadkach dzieci, które nie reagują dobrze na terapię, mogą również korzystać z leków.
Psychoterapeutyczny: leczenie zaburzeń lękowych separacji zazwyczaj obejmuje poznawczo behawioralną terapię lub CBT. Jest to podejście terapeutyczne, które pomaga dzieciom nauczyć się rozumieć i radzić sobie ze swoimi lękami. Terapia ekspozycji, wyspecjalizowana forma CBT, może być również stosowany., Terapia ekspozycji działa poprzez staranne narażenie dzieci na separację w małych, kontrolowanych dawkach, pomagając zmniejszyć ich lęk w czasie. CBT uczy również dzieci radzenia sobie z umiejętnościami, na których mogą polegać, gdy czują się niespokojni.
ponieważ rodzice mogą nieumyślnie wzmocnić lęk, gdy pocieszają niespokojne dzieci, leczenie często obejmuje również szkolenie rodziców, jak reagować na lęk. Niektórzy klinicyści zalecają również zarządzanie awaryjne, które jest sposobem na wzmocnienie odważnego zachowania poprzez nagradzanie dzieci za osiągnięcie celów leczenia.,
farmakologiczne: gdy terapia nie jest wystarczająca, aby pomóc dziecku w radzeniu sobie z objawami, może zostać przepisana lek, aby złagodzić jej cierpienie i zwiększyć skuteczność terapii. Różne leki okazały się skuteczne w leczeniu zaburzeń lękowych separacji; leki pierwszego rzutu jest jednym z SSRI, lub selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny. Typowe leki przeciwlękowe – lub leki przeciwlękowe-takie jak benzodiazepiny są również skuteczne, choć mogą być nawyk tworzenia.,
Related:
co robić (a nie robić) gdy dzieci są niespokojne
