subkliniczna niedoczynność tarczycy jest związana ze zwiększonym ryzykiem migreny, zgodnie z badaniem opublikowanym niedawno w Cephalalgii. Wydaje się, że nie ma obecnych biomarkerów funkcji tarczycy, które są związane z tym comorbidity.
w tym badaniu klinicznym uczestniczyło 151 osób z subkliniczną niedoczynnością tarczycy o średnim wieku 48,36±15,86 lat, a także grupa 150 osób z grupy kontrolnej o średnim wieku 50,86±9,19 lat., Badanie to miało na celu dalsze zbadanie związku między migreną a subkliniczną niedoczynnością tarczycy, a także zbadanie biomarkerów funkcji tarczycy i chorób współistniejących oraz ich związku z migreną.
przeprowadzono wywiady w celu określenia cech migreny. U pacjentów z niedoczynnością tarczycy badacze porównywali zarówno czynniki biochemiczne (wolna trijodotyronina, wolna tyroksyna, przeciwciała przeciw tarczycy i hormon stymulujący tarczycę), jak i czynniki kliniczne pomiędzy osobami z współistniejącą migreną i bez.,
uczestnicy z subkliniczną niedoczynnością tarczycy wykazywali znacznie większe prawdopodobieństwo wystąpienia migreny trwającej całe życie niż w grupie kontrolnej (46% vs 13%; P<.001), z większym prawdopodobieństwem wystąpienia zarówno migreny z aurą (P =.01) i bez aury (P <.001).
Czytaj dalej
nie stwierdzono związku między biomarkerami czynności tarczycy a współistniejącą migreną u uczestników z subkliniczną niedoczynnością tarczycy., Jednak u pacjentów z subkliniczną niedoczynnością tarczycy i migreną stwierdzono statystycznie istotną współwystępowanie z chorobami autoimmunologicznymi w przeciwieństwie do osób bez migreny (P =.005).
wiele ostatnich badań połączyło migrenę z wyższym ryzykiem subklinicznej niedoczynności tarczycy, w której osoby wykazują nieznacznie podwyższone stężenia hormonów stymulujących tarczycę, wykazując jednocześnie standardowe poziomy wolnej tyroksyny i wolnej trijodotyroniny.,
badacze doszli do wniosku, że „pacjenci z subkliniczną niedoczynnością tarczycy mają zwiększone ryzyko wystąpienia zarówno migreny z aurą, jak i migreny bez aury w odniesieniu do kontroli. Wydaje się, że współwystępowanie nie jest bezpośrednio związane z hormonami tarczycy lub poziomem przeciwciał przeciw tarczycy.”
