dwa tysiące czterysta lat po jej skomponowaniu potrzebujemy lekcji samoświadomości Tao Te Ching bardziej niż kiedykolwiek. Niewiele można powiedzieć z całkowitą pewnością o pochodzeniu Tao Te Ching. Konsensus sugeruje, że został napisany około 400 p. n. e.przez jednego z Laozi. Laozi tłumaczy się po prostu jako „stary mistrz” – wskazówka, że prawdziwe imię autora (lub autorów) zostało utracone na zawsze.,
Tao Te Ching tłumaczy się bardzo z grubsza jako „droga integralności”. W swoich 81 wersetach zawiera Traktat o tym, jak żyć w świecie z dobrocią i uczciwością: ważny rodzaj mądrości w świecie, w którym wielu ludzi uważa, że coś takiego jest niemożliwe.
teksty tak stare jak Tao Te Ching podlegają problemom zarówno tłumaczenia jak i tłumaczenia ustnego. Weźmy ten zbiór ponad 100 wersji słynnego wersu otwierającego:
Tao, które można deptać, nie jest trwałym i niezmiennym Tao.,
tłumaczenie James Legge (1891)Tao-ścieżka nie jest All-Tao. To nie Imię.
tłumaczenie Aleister Crowley (1918)tao, które można powiedzieć, nie jest wiecznym Tao.
tłumaczenie: Stephen Mitchell (1988)Jeśli możesz o tym mówić,
to nie Tao.
tłumaczenie Ron Hogan (1994)the way you can go
isn ' t the real way.
przetłumaczone przez Ursula Le Guin (1998)
trzeci jest z najpopularniejszego współczesnego tłumaczenia Stephena Mitchella., Mitchell wykonuje niezwykłą pracę, interpretując bardziej zawiłe metafory umysłu z czwartego wieku dla współczesnej publiczności – chociaż oczywiście pozostawia to możliwość, że jest to mądrość Mitchella, a nie Laozi, świecąca przez te słowa.
wielu czytelników czerpie więcej gniewu niż komfortu z filozofii Tao Te Ching. Jeśli ta pierwsza linia przypomina słynny zen koan ” co to jest dźwięk klaskania jedną ręką?”, ponieważ wywodzi się z równoległej tradycji filozoficznej i istnieje w tym samym celu., To kompulsywna potrzeba odpowiedzi na pytania bez odpowiedzi, to jest w filozofii taoistycznej Wielka dysfunkcja umysłu.
„to, co nienazwane, to to, co wiecznie prawdziwe. Nazewnictwo jest źródłem wszystkich szczególnych rzeczy.”Druga linijka tłumaczenia Mitchella otwiera naturę dysfunkcji. Jesteśmy przyzwyczajeni do postrzegania naszego świata i wszystkich obiektów w nim nazywając je. Ale co, jeśli przestaniemy obsesyjnie nazywać wszystko, a zamiast tego – przepraszam, a ja wpadnę na chwilę w tryb hippisowski – odpoczniemy w świadomości?,
to, co robi Tao Te Ching, raz po raz, to próba pokazania nam, jak moglibyśmy widzieć rzeczy, gdybyśmy mogli spędzać więcej czasu w świadomości, a mniej w nazywaniu. „Ćwicz nie-Robienie, a wszystko się ułoży.”To, z trzeciej zwrotki, brzmi pozytywnie heretycko dla współczesnego umysłu opętanego pracą i produktywnością. Być może, gdybyśmy byli bardziej świadomi, martwilibyśmy się mniej i lepiej zobaczylibyśmy, co właściwie trzeba zrobić.
ale centralną rzeczą, o którą Tao Te Ching prosi, abyśmy byli świadomi, nie jest świat, ale nasze ja. Samoświadomość., Wszyscy znamy ten termin, ale czy naprawdę wiemy, co on oznacza? „Kochaj świat jak siebie samego; wtedy możesz troszczyć się o wszystkie rzeczy”, zamyka werset 13 Tao Te Ching. Jak to jest troszczyć się o wszystko tak bardzo, jak troszczymy się o siebie?
według słów Davida Fostera Wallace ' a, którego filozofia literacka jest naturalnym zwierciadłem myśli taoistycznej, domyślnym ustawieniem dla ludzi jest „wyjątkowo, całkowicie, imperialnie samotnie dzień w dzień”. Nie dlatego, że jesteśmy fizycznie sami, jak wiemy samotność uderza w tłumy., Ale ponieważ jesteśmy pogrążeni w głęboko zakorzenionym i prawie uniwersalnym złudzeniu. Pomimo tego, że wiemy, że jesteśmy częścią ogromnego wszechświata, na ogromnie złożonej planecie, dzielonej z siedmioma miliardami innych ludzi, kontynuujemy naprawdę szalone postrzeganie, że jesteśmy centrum świata.
„Kiedy Pan rządzi, ludzie nie są świadomi, że on istnieje. Następny najlepszy jest lider, który jest kochany. Następny, ten, który się boi. Najgorszy jest ten, który jest pogardzany. Jeśli nie ufasz ludziom, uczynisz ich niegodnymi zaufania. Mistrz nie mówi, tylko działa., Kiedy jego praca jest wykonywana, ludzie mówią: „niesamowite: zrobiliśmy to sami!””
werset 17 Tao Te Ching rozważa jeden z spójnych tematów tekstu, jak prowadzić innych z uczciwością. Dziś wydaje się, że aktywnie wybieramy przywódców, którzy demonstrują samoświadomość. Zamiast tego, w postaciach politycznych, takich jak Tony Blair i Boris Johnson, mass-medialny krajobraz sprzyja przetrwaniu największych i najbardziej potwornie zdeformowanych ego.
„Jeśli przeceniasz wielkich ludzi, ludzie stają się bezsilni.,”Być może to, czego musimy nauczyć się od skandali hakerskich i innych współczesnych korupcji, to to, że klub Bullingdona i Chipping Norton set są zbyt poważani jako przywódcy. Są nieuniknionym produktem ubocznym władzy, szumowiną czystego ego, która formuje się na powierzchni społeczeństwa i naśladuje wygląd przywództwa.
Tao Te Ching jest 2400-letnim przypomnieniem, że dzisiaj, tak jak wtedy, każdy z nas ma wybór, aby ćwiczyć samoświadomość i ćwiczyć własną siłę na świecie i nad nim. To może być bardziej nieprzyjemne przebudzenie niż pocieszenie dla niektórych z nas., Jak powiedział Wallace: „niewyobrażalnie trudno jest to zrobić, pozostać świadomym i żywym w dorosłym świecie dzień w dzień.”Choć jest to trudne, na momenty, które czytamy, Tao Te Ching sprawia, że wydaje się to co najmniej możliwe.
- Share on Facebook
- Share on Twitter
- Share via Email
- Share on LinkedIn
- Share on Pinterest
- Share on WhatsApp
- Share on Messenger
