masz pytanie dotyczące historii? Wyślij nam swoje pytanie na history@time . com i być może znajdziesz odpowiedź w przyszłym wydaniu Now You Know.
w 1951 roku pomysł był wart opublikowania: „w przeciwieństwie do innych śmiertelników”, otworzył artykuł czasowy w tym roku, „42,000 członkowie Diners' Club nigdy nie muszą płacić kelnerowi, gdy kończą porywający wieczór w mieście. Po prostu podpisują czek, rozliczają się raz w miesiącu.,”
w ciągu 65 lat takie magiczne doświadczenie stało się normalne: dziś około 70% Amerykanów ma kartę kredytową. Jak karty kredytowe stały się tak wszechobecne?
wczesna wskazówka pochodzi z 1888 roku, kiedy Edward Bellamy napisał Looking backwards, 2000-1887, powieść o podróżniku w czasie badającym utopijną przyszłość i wyobrażonym przy użyciu „karty kredytowej.”(Była to utopijna przyszłość, więc sprawiedliwość rządziła dniem i ” kredyt odpowiadający jego udziałowi w rocznym produkcie narodu jest udzielany każdemu obywatelowi na początku każdego roku.,”) Pomysł Bellamy ' ego działał jednak w dużej mierze tak, jak robi to dzisiaj karta debetowa—nie tak, jak to, co dziś znamy jako kartę kredytową.
ale pojęcie kredytu konsumenckiego jest jeszcze starsze. „To charakterystyczne dla społeczeństw agrarnych”, mówi Lewis Mandell, ekonomista finansowy i autor branży kart kredytowych: Historia. „Bardzo często muszą finansować operacje rolnicze, pożyczając pieniądze na nasiona i inne rzeczy, aby utrzymać je do zbiorów.,”
później klienci ekskluzywnych sklepów, którzy nie chcieli nosić gotówki, mieli swoje zakupy zapisane w Księdze księgowej w niektórych sklepach, ale stało się to problematyczne, ponieważ urbanizacja i większe sklepy oznaczały, że rozpoznawanie klientów i ufanie im w płaceniu nie było tak niezawodną metodą, jak kiedyś. Tak więc sklepy zapewnią sposób identyfikacji z nazwą sklepu i być może numerem potwierdzającym, że jesteś tym, za kogo się podałeś. Te wskaźniki kredytowe były dobre tylko w jednym sklepie, ale były naprawdę początkiem kredytu konsumenckiego w sposób, w jaki myślimy o nim dzisiaj.,
jednak transformacja technologiczna z księgi rachunkowej na karty plastikowe zajęła trochę czasu.
Pobierz swoją historię w jednym miejscu: zapisz się do cotygodniowego biuletynu historii TIME
pomysł rozwijał się na początku XX wieku. Na przykład, Western Union wprowadził „metal money” w 1914 roku, metalową płytę, która została podana wybranym klientom, umożliwiając im odroczenie płatności, a dekadę później General Petroleum Corporation wydało podobne metalowe karty dla usług gazowych i naprawczych na swoich stacjach benzynowych., Firmy te przyjęły pomysł jednego tokena kredytowego i przyniosły go firmom, które miały wiele oddziałów.
Płyta Charga pojawiła się kilka lat później, wytłoczona, aby umożliwić sprzedawcom szybkie zarejestrowanie odcisku informacji na karcie (technika, zauważa Mandell, która jest nadal dostępna, jeśli nie jest powszechnie używana) i była popularna w domach towarowych, które wydawały własne płyty Charga. W 1946 roku John C., Biggins, z Flatbush National Bank of Brooklyn, NY, stworzył system o nazwie „Charg-It”, kartę wydaną przez bank, która pozwala ludziom w promieniu dwóch kwadratowych bloków pobierać opłaty do banku. Obszar był ograniczony koniecznością-kupcy musieli zostawiać karty sprzedaży w banku—ale obiecywali łatwość dla mieszkańców, którzy mogli korzystać z karty w wielu firmach.
następnie pojawiła się Karta Diners' Club, w 1950 roku, dostarczająca dowód uznania, który może być honorowany w każdym sklepie uczestniczącym w programie.
założony przez Franka X., McNamara i Ralph Schneider, Diners ' Club był pierwszym niezależnym producentem kart. (Wkrótce dołączył do nich Alfred Bloomingdale, który miał podobny pomysł.), Gdzie wiele innych wczesnych kart kredytowych zawiodło w ciągu kilku lat, Diners Club odniósł sukces. Począwszy od posiadaczy kart 200 i w 14 restauracjach w Nowym Jorku, karty „zapoczątkowały erę karty kredytowej” mówi Mandell. W pierwszym roku działalności „Klub” powiększył się do 42 000 posiadaczy kart i obsłużył ponad 500 000 dolarów transakcji w 330 placówkach w ciągu jednego miesiąca—pięć lat, było 300 000 członków.,
3 Lektury obowiązkowe dla fanów historii: Wybierz jedną ekskluzywną książkę z kolekcji TIME History z płatną subskrypcją TIME
istniały ograniczenia tej uniwersalności; podobnie jak firmy obsługujące karty kredytowe, opierały się na umowach z handlowcami w celu uhonorowania karty i uiszczenia związanej z nią opłaty (wówczas około 7%). Początkowo była to bardziej „karta obciążeniowa”, wymagająca od użytkowników płacenia w pełni miesięcznie, a nie pozwalająca im na przenoszenie salda obrotowego, które jest obecnie typowe dla ” karty kredytowej.,”
Karta Franklin National Bank z 1952 roku jako pierwsza prawdziwa „karta kredytowa”, której można użyć, aby kupić teraz i zapłacić później, z odsetkami.
Jak to ujął czas w 1958 roku: „kredyt, który był kiedyś znakiem, że dana osoba ma problemy ze spełnieniem swoich rachunków, nabrał w ostatnich latach nowego znaczenia. Teraz człowiek z kartą kredytową może wynająć samolot, łódź lub samochód, mieszkać w nocnych klubach, wybrać się na safari do Afryki, a nawet dostać dziewczynę Kelly do tymczasowej pomocy biurowej. Dlaczego? Z powodu gry w Karty kredytowe.”
Kiedy pojawił się pomysł, rozpoczął się konkurs., American Express, od dawna znany jako dostawca czeków podróżnych, rozpoczął swój własny program kart kredytowych w 1958 roku, a sieć hoteli Hilton Carte Blanche rozszerzyła swoją kartę affinity na kartę kredytową. W tym samym roku Bank of America (później Visa) przetestował „Fresno Drop” w Fresno w Kalifornii, wysyłając 60 000 BankAmericards do mieszkańców tego obszaru. Chociaż nie wszystko poszło dobrze—oszustwo było problemem—eksperyment w zakresie uniwersalnego, odnawialnego kredytu wystarczył, aby bank zdecydował się na rozszerzenie karty, która później stanie się Visa.,
wraz ze wzrostem firm obsługujących karty kredytowe, rosła liczba sprzedawców, którzy akceptowali ich karty. Tradycyjne granice geograficzne Personal credit nie są już stosowane.
w 1959 roku American Express wprowadził plastikową kartę płatniczą, a Diners Club dokonał zmiany w 1961 roku. A ten pasek magnetyczny na karcie ma swoją historię: został opracowany przez IBM w latach 60., a historia mówi, że projektanci byli zaskoczeni, jak przymocować kawałek taśmy magnetycznej do karty, dopóki żona inżyniera nie zasugerowała prasowania go, co zadziałało., Dziś wiele firm kartowych zastępuje te paski technologią chipową—która, pomimo pewnych skarg na powolność, jest nadal szybsza niż oryginalny sposób robienia rzeczy, kiedy być może trzeba było poczekać, gdy sprzedawca wykonał telefon, aby potwierdzić, że został zatwierdzony do dokonania zakupu za pomocą karty kredytowej.
a teraz mobilne systemy płatności, takie jak Apple Pay, mogą wydawać się wkraczać nawet w tę nowszą technologię—nawet Mandell nie jest pewien, czy plastikowa karta kredytowa nadal tu jest.,
„większość ludzi uważa, że karty kredytowe mogą nie mieć zbyt dużej przyszłości”, mówi, ” ale ludzie mówią, że teraz Od ponad 50 lat.”
Pobierz nasz biuletyn historyczny. Umieść dzisiejsze wiadomości w kontekście i zobacz najważniejsze informacje z archiwów.
Dziękujemy!
dla Twojego bezpieczeństwa, wysłaliśmy e-mail z potwierdzeniem na podany adres. Kliknij link, aby potwierdzić subskrypcję i rozpocząć otrzymywanie naszych newsletterów., Jeśli nie otrzymasz potwierdzenia w ciągu 10 minut, sprawdź folder spam.
skontaktuj się z nami pod adresem [email protected].
