Plan Anakondy był popularną nazwą nadaną strategii stosowanej przez Unię podczas amerykańskiej wojny secesyjnej. Składała się ona z szeroko zakrojonej blokady portów na południu, połączonej z Federalnym atakiem wzdłuż rzeki Missisipi, mającym na celu rozbicie Konfederacji. Plan został zaproponowany przez Winfielda Scotta, głównodowodzącego armii USA. Nazwę otrzymał ze względu na swoją względną bierność: wyczarowany obraz był jedną z anakond powoli wyciskających życie ze swojej ofiary.,
narodziny planu Anakondy
Już na początku kwietnia 1861 r. miał regularne spotkania z prezydentem Abrahamem Lincolnem, podczas których przedstawiał swoje przemyślenia na temat obecnej sytuacji. Jego działania doprowadziły do udoskonalenia celów militarnych, do których dążyła Unia. W pierwszym tygodniu maja Scott poinformował generała majora George ' a B., McClellan uznał, że właściwie wymuszona blokada portów Konfederatów, wraz z posunięciem wzdłuż Missisipi, pozwoli na ustanowienie pozycji federalnych i pozostawi Konfederację zdezorganizowaną, odizolowaną i bez alternatywy, jak tylko zgodzić się na warunki.
w Zapowiedzi swojej późniejszej nazwy McClellan porównał Plan Scotta do boa dusiciela. Scott wziął swoje pomysły do Lincolna i wyjaśnił bardziej szczegółowo, co zaproponował, aby zrobić., Zasugerował, że 60 000 ludzi, w towarzystwie kanonierek, powinno przepłynąć wzdłuż Missisipi, aby zabezpieczyć ją dla Unii w linii od Kairu z Illinois do Zatoki Meksykańskiej. Wraz z blokadą uważał, że to wystarczy, by odizolować Południe. W tym momencie Scott myślał, że ci na południu, którzy zgodzili się z Unią (których uważał, że jest ich o wiele więcej niż publicznie deklarowali swoje stanowiska) zmuszą swoich gubernatorów do zgody na poddanie się.
Scott jednak się mylił: dyplomacja nie była tym, czego chciało Południe. To było agitujące do walki., Pomysł po prostu zawężenia południa do punktu kapitulacji, zamiast zmuszania go siłą zbrojną, okazał się bardzo niepopularny w prasie, a wcześniejsza Uwaga McClellana została podchwycona przez kilka gazet, ponieważ nazwa” Plan Anakondy ” stała się powszechnie używana. Plan ten został jednak zaakceptowany po pewnym wahaniu przez Dowództwo Unii. Został oddany do użytku w 1862 roku i składał się z kilku części.,
cele
Po pierwsze, Południe zostanie podzielone przez Stany Zjednoczone uzyskując kontrolę nad Missisipi – i tym samym odcinając ją od zachodu. To ostatecznie okazało się bardzo ważne w wyniku wojny, a Prezydent Konfederacji Jefferson Davis określił Vicksburg jako ” ważny punkt swojego narodu.”Mimo że ludność była tu szerzej rozrzucona niż wokół miast Teatru Wschodniego, rzeka miała jednak ogromne znaczenie strategiczne., Gdyby Unii udało się ją zdobyć, umożliwiłaby ona transport ludzi i broni z większą łatwością na południe. Kampania Vicksburga, wygrana przez generała dywizji Ulyssesa S. Granta, rzeczywiście osiągnęła ten cel i od tego momentu Konfederacja toczyła przegraną bitwę pod wieloma względami.
kolejnym ważnym aspektem planu było zajęcie doliny rzeki Tennessee. Miasto Nashville było obsługiwane przez nie mniej niż pięć linii kolejowych, podczas gdy podobnie jak sama rzeka Tennessee, stan był również gospodarzem rzeki Cumberland., W Clarksville, na granicy stanu z Kentucky, znajdowała się również duża huta żelaza. Tennessee było więc ważnym ośrodkiem dystrybucji i gromadzenia zasobów, a Nashville szybko stało się ważnym punktem przechowywania zaopatrzenia i zapasów broni. Dwa forty, Fort Donelson i Fort Henry, zostały zbudowane do obrony tego obszaru – ale Grant zdobył Fort Donelson w lutym 1862 roku, po czym dowódca południa, generał Albert Sidney Johnston, zdając sobie sprawę, że jego pozycja jest niemożliwa, wycofał się z Nashville., Zajezdnia przeszła pod kontrolę Federalną, gdzie pozostała do końca wojny, zapewniając Unii kolejną miażdżącą przewagę.
USS Kanawha cutting out a blockade runner
przy wejściu do Mobile Bay.
obecność blokady miała również przyczynić się do powstrzymania Konfederacji od handlu ze światem zewnętrznym, w obu kierunkach. Południe musiało importować surowce, aby wszcząć wojnę, zwłaszcza po utracie zapasów w Nashville., Podobnie wyniszczające koszty wojny musiały zostać skądś zaspokojone, a głównym środkiem pozyskiwania pieniędzy na południe był eksport upraw gotówkowych, takich jak tytoń i bawełna. Fakt, że rośliny te były w dużej mierze uprawiane na plantacjach pracujących niewolniczo nie został stracony na bojownikach.
ostatecznym celem planu było opanowanie stolicy Konfederacji Richmond w Wirginii przez siły Stanów Zjednoczonych., Była to jednak najmniej udana część strategii, ponieważ miasto zostało zajęte przez Armię Federalną dopiero w kwietniu 1865 roku, kiedy ludziom Granta udało się zdobyć miasto. W tym czasie wojna zbliżała się ku końcowi; w rzeczywistości generał Robert E. Lee poddał własną armię kilka dni później. Chociaż zdobycie Richmond miało pewną wartość podniosłą morale, wiosną 1865 roku miało niewielkie znaczenie militarne.,
następstwa
to Zachodni Teatr amerykańskiej wojny secesyjnej okazał się najważniejszym regionem w ostatecznej klęsce Konfederacji, a ten obszar był również tym, który był najbardziej znaczący dla samego planu Anakondy. Udana kampania Unii w celu przejęcia kontroli nad doliną Tennessee i rzeką Missisipi znacznie pogłębiła niedopasowanie poziomów zasobów między obiema stronami; bez planu walczyłyby one na znacznie bardziej równych warunkach.,
Sam Grant pokazał swoimi zwycięstwami w tym okresie, że był wysoce zdolnym dowódcą i człowiekiem, który miał zdolność – jak później uznał Lincoln – do dowodzenia siłami Unii w całości. Ze strony południa, gdyby Lee zachował środki, które blokada go straciła, byłby w stanie kontynuować walkę o wiele dłużej, licząc na to, że zmusi wyczerpaną Unię do porozumienia. W związku z tym, pomimo niedramatycznego charakteru planu Anakondy, w rzeczywistości znacznie skrócił on wojnę.
