nowotwory krwi, takie jak ostra białaczka szpikowa (AML), mogą rozwinąć się de novo u zdrowej osoby lub u pacjentów z predysponującą chorobą zwaną zespołem mielodisplastycznym (MDS). MDS można uznać za chorobę przednowotworową, która wpływa na komórki mieloidalne, natomiast AML jest agresywnym i śmiertelnym rakiem krwi charakteryzującym się masowym nagromadzeniem złośliwych blastów w szpiku kostnym i krwi. Każdego roku 4 na 100 000 osób w Ameryce Północnej(ok . 1400) zdiagnozowano MDS, a 2,4 do 12.,6 na 100 000 (ok. 1200) zdiagnozowano AML. Standardowe terapie MDS i AML obejmują chemioterapię lekami nazywanymi azacytydyną lub decytabiną, które powodują chemiczne modyfikacje w jądrze komórek nowotworowych krwi w taki sposób, że genetyczny Plan, DNA, komórek nowotworowych jest zmieniony. Leczenie pacjentów z AML obejmuje chemioterapię cytarabiną, która uszkadza DNA szybko dzielących się komórek białaczkowych i zabija je. Jeśli te terapie nie AML pacjenci otrzymają przeszczep komórek macierzystych krwi., Jednak, pomimo ostatnich postępów w tych metodach leczenia, wielu pacjentów z MDS szybko rozwijać agresywną AML i umierają z powodu tej choroby, co pokazuje, że nowe lub ulepszone terapie są pilnie potrzebne.
zaobserwowaliśmy, że podgrupa pacjentów z MDS, która nosi wariant genu o nazwie GFI136N, jest oporna na leczenie azacytydyną lub decytabiną i bardzo szybko rozwija się AML. Ci pacjenci wysokiego ryzyka ulegają chorobie znacznie wcześniej niż pacjenci, którzy nie posiadają tego wariantu genu., Wiemy z poprzednich badań na myszach, które zaprojektowaliśmy tak, aby przenosić ten ludzki wariant genu GFI136N, że wytwarza on aberrantowe białko, które może powodować subtelne zmiany w strukturze chromosomów (zwane rusztowaniem genomowym). Uważamy, że zmiany te powodują nieprawidłową regulację rozwoju komórek krwi i produkcję nieprawidłowych komórek krwi, które mają wysokie ryzyko, że staną się komórkami nowotworowymi krwi., Proponujemy wykorzystanie nowoczesnych metod genomiki o wysokiej przepustowości do ujawnienia, w jaki sposób białko GFI136N zmienia rusztowanie genomowe w komórkach myszy, które rozwinęły AML z MDS i od pacjentów z MDS do progresji AML. Nasze wyniki pozwolą na identyfikację leków, które mogą znormalizować rusztowanie genomowe i naprawić szkody wyrządzone przez wariant GFI136N. Leki te mogą być następnie stosowane w celu uzupełnienia i poprawy obecnych terapii MDS azacytydyny lub decytabiny dla tych pacjentów, którzy przenoszą wariant genu wysokiego ryzyka GFI136N.
