Tycho podziwiał aspekty modelu heliocentrycznego Kopernika, ale uważał, że ma problemy związane z fizyką, astronomicznymi obserwacjami gwiazd i religią. Jeśli chodzi o system kopernikański, Tycho napisał,
ta innowacja fachowo i całkowicie omija wszystko, co jest zbędne lub niezgodne w systemie Ptolemeusza. W żadnym wypadku nie narusza to zasady matematyki. Jednak przypisuje to Ziemi, to ogromne, leniwe ciało, nienadające się do ruchu, ruch tak szybki jak pochodnie eteryczne, i potrójny ruch na tym.,
w odniesieniu do fizyki, Tycho twierdził, że Ziemia jest po prostu zbyt powolna i ciężka, aby być w ciągłym ruchu. Zgodnie z przyjętą wówczas Arystotelesowską fizyką, niebiosa (których ruchy i cykle były ciągłe i niekończące się) były zbudowane z „Eteru” lub „kwintesencji”; substancja ta, nie znaleziona na Ziemi, była lekka, silna i niezmienna, a jej naturalnym stanem był ruch kołowy. Natomiast Ziemia (gdzie przedmioty wydają się mieć ruch tylko wtedy, gdy są poruszane) i rzeczy na niej składały się z substancji, które były ciężkie i których naturalnym stanem był odpoczynek., W konsekwencji ziemia była uważana za „leniwe” ciało, które nie było łatwo przemieszczane. Tak więc, gdy Tycho przyznał, że codzienne wschodzenie i zachodzenie słońca i gwiazd może być wyjaśnione przez obrót Ziemi, jak powiedział Kopernik, to jednak
tak szybki ruch nie może należeć do ziemi, ciała bardzo ciężkiego, gęstego i nieprzezroczystego, ale raczej do samego nieba, którego forma i subtelna i stała Materia są lepiej dostosowane do perpetuum mobile, jakkolwiek szybko., w odniesieniu do gwiazd, Tycho wierzył również, że jeśli ziemia okrąża Słońce co roku, powinna istnieć obserwowalna paralaksa gwiazdowa w dowolnym okresie sześciu miesięcy, podczas której orientacja kątowa danej gwiazdy zmieni się dzięki zmieniającej się pozycji Ziemi (paralaksa ta istnieje, ale jest tak mała, że nie została wykryta aż do 1838 roku, kiedy Friedrich Bessel odkrył paralaksę wynoszącą 0,314 sekundy kątowej Gwiazdy.61 Cygni)., Kopernikańskie wyjaśnienie tego braku paralaksy było takie, że Gwiazdy znajdowały się w tak dużej odległości od Ziemi, że orbita Ziemi była prawie znikoma w porównaniu. Jednak Tycho zauważył, że to Wyjaśnienie wprowadza inny problem: Gwiazdy widziane gołym okiem wydają się małe, ale pewnej wielkości, z bardziej widocznymi gwiazdami, takimi jak Vega, które są większe niż mniejsze gwiazdy, takie jak Polaris, które z kolei wydają się większe niż wiele innych. Tycho ustalił, że typowa gwiazda mierzyła około minuty łuku, przy czym większe gwiazdy były dwa lub trzy razy większe., Pisząc do Christopha Rothmanna, Kopernika astronoma, Tycho użył podstawowej geometrii, aby pokazać, że przy założeniu małej paralaksy, która właśnie uniknęła wykrycia, odległość do gwiazd w układzie Kopernikańskim musiałaby być 700 razy większa niż odległość od Słońca do Saturna. Co więcej, jedynym sposobem, aby gwiazdy były tak odległe i nadal wyglądały tak jak na niebie, byłoby, gdyby nawet przeciętne gwiazdy były gigantyczne—co najmniej tak duże jak orbita Ziemi i oczywiście znacznie większe niż Słońce., (W rzeczywistości większość gwiazd widocznych gołym okiem to olbrzymy, supergiganty lub duże, jasne gwiazdy ciągu głównego.), A Tycho powiedział, że bardziej prominentne gwiazdy muszą być jeszcze większe. A co, jeśli paralaksa była jeszcze mniejsza niż ktokolwiek sądził, więc gwiazdy były jeszcze bardziej odległe? Wtedy wszystkie musiałyby być jeszcze większe. Tycho powiedział
Wydedukuj te rzeczy geometrycznie, jeśli chcesz, a zobaczysz, ile absurdów (nie wspominając o innych) towarzyszy temu założeniu przez wnioskowanie.,
Kopernikanie zaproponowali religijną odpowiedź na geometrię Tycho: tytaniczne, odległe gwiazdy mogą wydawać się nierozsądne, ale tak nie było, ponieważ Stwórca mógłby uczynić swoje dzieła tak dużymi, gdyby chciał. W rzeczywistości Rothmann odpowiedział na ten argument Tycho mówiąc
kapelusz jest taki absurdalny, że ma rozmiar równy całości ? Co z tego jest sprzeczne z boską wolą, albo jest niemożliwe z boskiej natury, albo jest niedopuszczalne z nieskończonej Natury?, Te rzeczy muszą być całkowicie zademonstrowane przez Ciebie, jeśli chcesz wywnioskować stąd cokolwiek z absurdu. Rzeczy, które na pierwszy rzut oka wulgarne postrzegają jako absurdalne, nie są łatwo obciążone absurdem, ponieważ w rzeczywistości Boska mądrość i majestat są o wiele większe, niż rozumieją. Obdarz ogrom wszechświata i rozmiary gwiazd, aby były tak wielkie, jak chcesz—te nadal nie będą miały proporcji do nieskończonego Stwórcy. Uważa, że im większy król, tym większy i większy Pałac przystoi Jego Królewskiej Mości. Jak Wielki Pałac według ciebie pasuje do Boga?,
Religia odegrała również rolę w geocentryzmie Tycho—cytował autorytet Pisma Świętego w przedstawianiu Ziemi jako stanu spoczynku. Rzadko używał wyłącznie argumentów biblijnych (dla niego były one drugorzędnym sprzeciwem wobec idei ruchu Ziemi) i z czasem zaczął skupiać się na argumentach naukowych, ale poważnie traktował argumenty biblijne.
Tycho zaproponował jako alternatywę dla ptolemejskiego systemu geocentrycznego system” geoheliocentryczny ” (obecnie znany jako system Tychoński), który opracował pod koniec lat 70., W takim układzie Słońce, Księżyc i gwiazdy okrążają centralną ziemię, podczas gdy pięć planet okrąża Słońce. Zasadnicza różnica między niebiosami (w tym planetami) a Ziemią pozostała: ruch pozostał w niebiosach aethereal; bezruch pozostał z ciężką powolną ziemią. Był to system, który według Tycho nie łamał ani praw fizyki, ani pisma świętego-z gwiazdami znajdującymi się tuż za Saturnem i o rozsądnych rozmiarach.
prekursorzy geoheliocentryzmu
Tycho nie był pierwszym, który zaproponował system geoheliocentryczny., Kiedyś uważano, że Heraklides w IV wieku p. n. e.zasugerował, że Merkury i Wenus krążą wokół Słońca, które z kolei (wraz z innymi planetami) krążą wokół Ziemi. Makrobiusz Ambrosius Theodosius (395-423 n. e.) opisał to później jako „system egipski”, stwierdzając, że „nie uniknął on umiejętności Egipcjan”, chociaż nie ma innych dowodów, że był znany w starożytnym Egipcie. Różnica polegała na tym, że układ Tycho miał wszystkie planety (z wyjątkiem Ziemi) krążące wokół Słońca, a nie tylko wewnętrzne planety Merkurego i Wenus., W związku z tym w XV wieku przewidywał go astronom Szkoły Kerali Nilakantha Somayaji, którego układ geoheliocentryczny miał również wszystkie planety krążące wokół Słońca. Różnica w stosunku do obu tych systemów polegała na tym, że model Ziemi Tycho nie obraca się codziennie, jak twierdzili Heraklides i Nilakantha, ale jest statyczny.
