Good Mood

ta kreskówka z 1885 roku odzwierciedla rozczarowanie osób ubiegających się o urząd, które zostały odwrócone od stanowisk biurokratycznych, które wierzyły, że zasłużyły na swoje zobowiązania polityczne. Został opublikowany w momencie, gdy amerykańska biurokracja była przekształcana z systemu łupów w system zasługi. (Źródło: OpenStax modified image)

Co wyczarowuje w twoim umyśle słowo „biurokracja”? Dla wielu wywołuje to nieefektywność, korupcję, biurokrację, a rząd przesadza. Dla innych wyzwala bardzo różne obrazy-profesjonalizmu, pomocnej i elastycznej obsługi oraz zarządzania rządem. Twoje doświadczenie z biurokratami i administracją rządową prawdopodobnie informuje o twojej odpowiedzi na ten termin. Zdolność biurokracji do wzbudzania oburzenia i podziwu jest jedną z kilku cech, które czynią go fascynującym obiektem badań.,

Co więcej, wiele ramion biurokracji Federalnej, często uważanych za czwartą gałąź rządu, jest cennymi składnikami systemu federalnego. Bez tej struktury administracyjnej, obsadzonej przez niewykwalifikowanych pracowników, którzy posiadają szczególną wiedzę fachową do wykonywania swoich zadań, rząd nie mógłby funkcjonować tak, jak tego potrzebują obywatele. Nie oznacza to jednak, że biurokracja jest doskonała.

w całej historii, zarówno małe, jak i duże narody podniosły pewne typy pracowników Nie wybranych do stanowisk względnej władzy w strukturze rządowej., Zbiorowo Ci niezbędni pracownicy są nazywani biurokracją. Biurokracja to grupa administracyjna nie wybranych urzędników, których zadaniem jest wykonywanie funkcji związanych z szeregiem polityk i programów. W Stanach Zjednoczonych biurokracja zaczęła się jako bardzo mały zbiór osób. Z czasem jednak urosła do rangi ważnej siły w sprawach politycznych. Rzeczywiście, rosła ona tak duża, że politycy w czasach współczesnych wyśmiewali ją z wielką polityczną korzyścią., Jednak wielu biurokratów lub urzędników państwowych, osoby pracujące w biurokracji, pełnią niezbędne, a nawet instrumentalne role w każdej dziedzinie rządu: od wysokich stanowisk w sprawach zagranicznych i agencjach wywiadowczych po urzędników i pracowników w najmniejszych agencjach regulacyjnych. Są oni zatrudniani, lub czasami powoływani, ze względu na swoją wiedzę w wykonywaniu funkcji i programów rządu.

co robi biurokracja?,

nowoczesne społeczeństwo opiera się na skutecznym funkcjonowaniu rządu w celu zapewnienia dóbr publicznych, poprawy jakości życia i stymulowania wzrostu gospodarczego. Działania, dzięki którym rząd realizuje te funkcje, obejmują—ale nie są ograniczone do-podatki, bezpieczeństwo wewnętrzne, imigracja, sprawy zagraniczne i edukacja. Im bardziej rośnie społeczeństwo i rośnie zapotrzebowanie na usługi rządowe, tym trudniejsze staje się biurokratyczne zarządzanie i administracja publiczna., Administracja publiczna to zarówno realizacja porządku publicznego w biurokracji rządowej, jak i studium akademickie przygotowujące urzędników państwowych do pracy w tych organizacjach.

klasyczna wersja biurokracji jest hierarchiczna i może być opisana za pomocą schematu organizacyjnego, który określa podział zadań i specjalizacji pracowników, a także ustanawia wyraźną jedność dowodzenia, przypisując każdego pracownika tylko jednemu szefowi. Ponadto klasyczna biurokracja stosuje podział pracy, zgodnie z którym praca jest dzielona na mniejsze zadania przypisywane różnym osobom lub grupom., Biorąc pod uwagę tę definicję, biurokracja nie jest unikalna dla rządu, ale występuje również w sektorze prywatnym i non-profit. Oznacza to, że prawie wszystkie organizacje są biurokratyczne, niezależnie od ich zakresu i wielkości; chociaż organizacje publiczne i prywatne różnią się pod pewnymi ważnymi względami. Na przykład, podczas gdy organizacje prywatne są odpowiedzialne przed nadrzędnym organem, takim jak właściciel, zarząd lub akcjonariusze, federalne organizacje rządowe odpowiadają w równym stopniu przed prezydentem, Kongresem, sądami i ostatecznie społeczeństwem., Cele organizacji prywatnych i publicznych również się różnią. Podczas gdy organizacje prywatne starają się przetrwać kontrolując koszty, zwiększając udział w rynku i osiągając zysk, organizacje publiczne mają trudniejsze do zmierzenia nieuchwytny cel działania z wydajnością i skutecznością.

biurokracja może wydawać się nowoczesnym wynalazkiem, ale biurokraci służyli w rządach prawie tak długo, jak rządy istniały., Archeolodzy i historycy wskazują na czasami skomplikowane biurokratyczne systemy starożytnego świata, od egipskich skrybów, którzy rejestrowali inwentarze do biblijnych poborców podatkowych, którzy utrzymywali koła rządu dobrze nasmarowane. W Europie biurokracja rządowa i jej badania pojawiły się przed demokracjami. Natomiast w Stanach Zjednoczonych najpierw pojawiła się demokracja i Konstytucja, a następnie rozwój krajowych organizacji rządowych w razie potrzeby, a następnie w końcu pojawiły się badania nad biurokracją rządową i administracją publiczną Stanów Zjednoczonych.,

w rzeczywistości długi rodowód biurokracji jest trwałym świadectwem konieczności organizacji administracyjnej. Niedawno nowoczesne zarządzanie biurokratyczne wyłoniło się w XVIII wieku ze wsparcia Szkockiego ekonomisty Adama Smitha dla efektywności podziału pracy i z przekonania walijskiego reformatora Roberta Owena, że pracownicy są kluczowymi narzędziami w funkcjonowaniu organizacji., Jednak dopiero w połowie XIX wieku niemiecki uczony Lorenz von Stein argumentował, że administracja publiczna jest zarówno teorią, jak i praktyką, ponieważ jej wiedza jest generowana i oceniana w procesie gromadzenia dowodów. Na przykład pracownik administracji publicznej może zbierać dane, aby sprawdzić, czy czas poboru podatków w danym sezonie może prowadzić do większej zgodności lub zwrotu. Uważany za ojca nauki o administracji publicznej, von Stein otworzył drogę oświecenia administracyjnego dla innych uczonych w krajach uprzemysłowionych.,

początki amerykańskiej biurokracji

we wczesnej Republice USA biurokracja była dość mała. Jest to zrozumiałe, ponieważ rewolucja amerykańska była w dużej mierze buntem przeciwko władzy wykonawczej i brytyjskiemu imperialnemu porządkowi administracyjnemu. Niemniej jednak, chociaż ani słowo „biurokracja”, ani jego synonimy nie pojawiają się w tekście Konstytucji, dokument ten ustanawia kilka szerokich kanałów, dzięki którym powstający rząd może rozwijać niezbędną administrację biurokratyczną.,

na przykład, artykuł II, sekcja 2, zapewnia prezydentowi uprawnienia do mianowania oficerów i szefów departamentów. W poniższej sekcji prezydent jest dodatkowo uprawniony do dopilnowania, aby ustawy były „wiernie wykonywane.”Dokładniej, artykuł I, sekcja 8, upoważnia Kongres do ustanowienia Urzędu Pocztowego, budowy dróg, regulować handel, moneta pieniądze, i regulować wartość pieniędzy. Przyznanie prezydentowi i Kongresowi takich obowiązków wydaje się przewidywać biurokrację o pewnej wielkości., Jednak konstrukcja biurokracji nie jest opisana i nie zajmuje własnej części Konstytucji, jak to często robi biurokracja w dokumentach rządzących innych krajów; wzór i forma pozostawiono do ustalenia w praktyce.

pod rządami prezydenta George ' a Washingtona biurokracja pozostawała na tyle mała, że mogła wykonać tylko niezbędne zadania. W czasie kadencji Waszyngtonu utworzono Departament Stanu do nadzorowania Spraw Międzynarodowych, Departament Skarbu do kontroli monet oraz Departament Wojny do zarządzania siłami zbrojnymi., Pracownicy tych trzech departamentów, oprócz rozwijającej się poczty, stanowili główną część biurokracji Federalnej przez pierwsze trzy dekady Republiki. Jednak dwa wydarzenia przyczyniły się do wzrostu biurokracji znacznie poza tymi skromnymi początkami.,

gabinet prezydenta George ' a Washingtona (z lewej) składał się tylko z czterech osób: sekretarza wojny (Henry Knox, z lewej), sekretarza skarbu (Alexander Hamilton, z prawej), sekretarza stanu (Thomas Jefferson, z prawej) i prokuratora generalnego (Edmund Randolph, z prawej). Niewielkie rozmiary tej grupy odzwierciedlały niewielkie rozmiary rządu USA pod koniec XVIII wieku., (Kredyt: modyfikacja pracy przez Bibliotekę Kongresu)

pierwszy rozwój był wzrost scentralizowanej polityki partyjnej w 1820 roku. pod demokratycznym prezydentem Andrew Jacksonem, wiele tysięcy lojalistów partyjnych wypełniło szeregi biurokratycznych biur w całym kraju. Był to początek systemu łupów, w którym nominacje polityczne przekształcano w Patronat polityczny, przyznawany przez prezydenta na podstawie lojalności partyjnej.

mecenat polityczny polega na wykorzystaniu zasobów państwowych w celu nagradzania jednostek za ich wsparcie polityczne., Termin „łupy” odnosi się tutaj do płatnych stanowisk w rządzie USA. Jak mówi powiedzenie „do zwycięzcy”, w tym przypadku nadchodzącego prezydenta, ” idź łupy.- Zakładano, że rząd będzie działał znacznie wydajniej, jeśli kluczowe stanowiska federalne będą zajmowane przez tych, którzy już popierają prezydenta i jego politykę. System ten służył wyegzekwowaniu lojalności partii, wiążąc źródła utrzymania partii wiernej sukcesowi lub porażce partii. Liczba stanowisk federalnych, które prezydent starał się wykorzystać jako odpowiednie nagrody dla zwolenników, rosła w następnych dziesięcioleciach.,

upadek mecenatu politycznego

Mecenat miał tę zaletę, że przywiązywał polityczną lojalność do pracy, sprawiając, że rząd reagował na elektorat i utrzymywał frekwencję wyborczą, ponieważ stawką było tak wiele. Jednak system łupów miał również szereg oczywistych wad. To był system wzajemny. Klienci, którzy chcieli stanowisk w służbie cywilnej, zobowiązali się do lojalności politycznej wobec konkretnego patrona, który następnie zapewniał im pożądane stanowiska. Zarządzenia te skierowały władzę i zasoby rządu w kierunku utrwalenia systemu nagradzania., Zastąpiły one system, który dawni prezydenci, tacy jak Thomas Jefferson, popierali, w którym elita intelektualna i ekonomiczna kraju wzrosła do najwyższych poziomów biurokracji Federalnej w oparciu o ich względne zasługi. Krytyka systemu łupów rosła, zwłaszcza w połowie lat 70., po licznych skandalach, które wstrząsnęły administracją prezydenta Ulyssesa S. Granta.

podpis: to było pod Prezydentem Ulysses S. Grant, pokazany w tym grawerowaniu został zaprzysiężony przez głównego sędziego Samuel P., Chase na jego inauguracji w 1873 (a), że nieefektywności i możliwości korupcji osadzone w systemie łupów osiągnęły swój szczyt. Grant był bardzo lojalny wobec swoich zwolenników, co-w połączeniu z powojennymi możliwościami korupcji-wywołało skandal w jego administracji. Ta polityczna kreskówka z 1877 (b), prawie pół wieku po tym, jak Andrew Jackson został wybrany prezydentem, wyśmiewa system łupów, który był jedną z jego spuścizn. W filmie pokazano go jak jeździ na świni, która przechadza się po „oszustwie”, „przekupstwie” i „łupach” i żywi się „grabieżą”.,”(Kredyt a, b: modyfikacja pracy przez Bibliotekę Kongresu)

w 1881 roku, po wyborze Jamesa Garfielda, niezadowolony były zwolennik jego, nieudany prawnik Charles J. Guiteau, strzelił mu w plecy. Guiteau (na zdjęciu w tym kreskówce czasu) przekonał się, że powinien być ambasadorem za jego pracę w wyborze prezydenta. Zamach obudził naród na potrzebę reformy służby cywilnej., (Źródło: modyfikacja prac Biblioteki Kongresu)

ponieważ negatywne aspekty mecenatu politycznego nadal infekowały biurokrację pod koniec XIX wieku, nawoływania do reformy służby cywilnej stały się coraz głośniejsze. Ci, którzy popierali system patronacki, twierdzili, że ich stanowiska były dobrze zasłużone; ci, którzy je potępili, twierdzili, że ustawodawstwo federalne jest potrzebne, aby zapewnić, że miejsca pracy są przyznawane na podstawie zasług., Ostatecznie, po tym, jak Prezydent James Garfield został zamordowany przez rozczarowanego poszukiwacza biura, Kongres odpowiedział na wołania o reformę z Pendleton Act, zwany także Civil Service Reform Act z 1883 roku. Ustawa ustanowiła Komisję Służby Cywilnej, scentralizowaną agencję, której zadaniem było zapewnienie, że praktyki wyboru, zachowania i promocji rządu federalnego były oparte na otwartych, konkurencyjnych egzaminach w systemie meritum. Przyjęcie tej ustawy zapoczątkowało okres aktywizmu społecznego i reform politycznych, które trwały również do XX wieku.,

biurokracja przychodzi z wiekiem

koniec XIX i początek XX wieku był okresem wielkiego wzrostu biurokracji w Stanach Zjednoczonych: międzypaństwowa Komisja handlowa powstała w 1887 roku, Rada Rezerwy Federalnej w 1913 roku, Federalna Komisja Handlu w 1914 roku, a Federalna Komisja władzy w 1920 roku.

nowe programy wymagają od biurokratów ich prowadzenia, a krajowa biurokracja się rozluźniła. Na przykład, Reagan i Kongres zwiększyli budżet obronny dramatycznie w ciągu 1980 roku.,