Good Mood

założony w 1863 roku, Wirginia Zachodnia odłączyła się od Wirginii u szczytu amerykańskiej wojny secesyjnej. W związku z tym w nowym państwie brakowało różnych instytucji publicznych, w tym więzień. W latach 1863-1866 Gubernator Arthur I. Boreman lobbował legislaturę Wirginii Zachodniej za stanowym zakładem penitencjarnym, ale był wielokrotnie odrzucany. Legislatura początkowo nakazała mu wysyłanie więźniów do innych instytucji poza stan, a następnie nakazała mu korzystanie z istniejących więzień powiatowych, co okazało się niewystarczające., Po ucieczce dziewięciu więźniów w 1865 r. lokalna prasa zajęła się sprawą, a ustawodawca podjął działania. 7 lutego 1866 roku legislatura stanowa zatwierdziła zakup ziemi w Moundsville na potrzeby budowy więzienia stanowego. 10 akrów zostało zakupionych tuż poza ówczesnymi granicami miasta Moundsville za 3000 dolarów. Moundsville okazało się atrakcyjnym miejscem, ponieważ znajduje się około 12 mil na południe od Wheeling w Wirginii Zachodniej, która w tym czasie była stolicą stanu.

Państwo wybudowało w pobliżu tego lata tymczasowe drewniane Więzienie., To dało pracownikom więziennictwa czas na ocenę, jaki projekt więziennictwa należy zastosować. Wybrano zmodyfikowaną wersję projektu Zakładu Karnego Północnego Illinois w Joliet. Jego gotycka architektura ” wykazuje, jak najwięcej, wielką siłę i przekazuje umysłowi bezradną pustkę wskazującą na nędzę, która czeka nieszczęśliwą istotę, która wchodzi w jej mury.”

pierwszym budynkiem wybudowanym na miejscu była Brama Północna. Został wykonany z ręcznie ciętego piaskowca, który wydobyto z miejscowego terenu., Państwo wykorzystało pracę więzienną podczas procesu budowlanego, a prace nad tą pierwszą fazą trwały do 1876 roku. Całkowity koszt budowy wyniósł 363 061 dolarów. Oprócz północnej bramy wagonu znajdowały się obecnie obszary północ i południe (oba mierzące 300 stóp. do 52 stóp.). Hala Południowa miała 224 cele (7 ft. do 4 stóp.), a Sala Północna posiadała kuchnię, jadalnię, szpital i kaplicę. Czterokondygnacyjną wieżą łączącą oba budynki był budynek administracyjny (mierzący 75 stóp. do 75 stóp.). Zawierał on przestrzeń dla więźniarek i Kwatery prywatne dla naczelnika i jego rodziny., Zakład oficjalnie otwarty w tym roku, a populacja więzienna wynosiła 251 mężczyzn, w tym niektórzy, którzy pomogli w budowie więzienia, w którym byli uwięzieni. Po tej fazie rozpoczęto prace nad warsztatami więziennymi i innymi obiektami pomocniczymi.

Operacjaedytuj

oprócz budowy więźniowie mieli do wykonania inne prace wspierające Więzienie. Na początku XX wieku w obrębie murów więziennych funkcjonował Zakład Stolarski, lakiernia, Wozownia, kamieniarnia, Cegielnia, Kowal, krawiec, piekarnia i Szpital., W tym samym czasie dochody z Więziennej farmy i pracy więźniów wspierały Więzienie finansowo. Był praktycznie samowystarczalny. W 1921 roku otwarto kopalnię węgla kamiennego położoną w odległości 1,5 km. Kopalnia ta pomogła zaspokoić niektóre potrzeby energetyczne więzienia i uratowała stanowi szacowane $ 14,000 rocznie. Niektórzy więźniowie mogli przebywać w obozie pod nadzorem majstra kopalni, który nie był pracownikiem więziennym.,

warunki w więzieniu na przełomie XX i XXI wieku były dobre, zgodnie z raportem naczelnika, który stwierdzał, że „zarówno Ilość, jak i jakość wszystkich zakupów materiałów, żywności i odzieży były bardzo stopniowo, ale stopniowo poprawiane, podczas gdy dyscyplina stała się prawie doskonała, a Wymaganie pracy mniej rygorystyczne.”Edukacja była w tym czasie priorytetem dla więźniów. Regularnie uczęszczali na zajęcia. Budowa szkoły i biblioteki została ukończona w 1900 roku, aby wspomóc reformę i edukację więźniów.,

jednak warunki w więzieniu pogorszyły się z biegiem lat, a placówka znalazła się na liście dziesięciu najbardziej brutalnych zakładów poprawczych Departamentu Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych. Jednym z bardziej niesławnych miejsc w więzieniu, z przykładami hazardu, walk i gwałtów, był pokój rekreacyjny znany jako „The Sugar Shack”.

wybitnym więźniem na początku XX wieku był działacz robotniczy Eugeniusz V., Debs, który służył tu od 13 kwietnia do 14 czerwca 1919 (w tym czasie został przeniesiony do więzienia w Atlancie) pod zarzutem naruszenia Ustawy o szpiegostwie z 1917.

w 1929 roku państwo postanowiło podwoić wielkość zakładu karnego, ponieważ przeludnienie było problemem. Cele o wymiarach 5 x 7 stóp (2,1 m) były zbyt małe, aby pomieścić trzech więźniów na raz, ale do czasu rozbudowy nie było innej opcji. Dwóch więźniów spało na pryczach, trzeci spał na materacu na podłodze. Państwo ponownie wykorzystało pracę więzienną i ukończyło ten etap budowy w 1959 roku., Budowa została opóźniona przez niedobór stali podczas II Wojny Światowej.

w sumie w więzieniu miało miejsce trzydzieści sześć zabójstw. Jednym z bardziej godnych uwagi jest rzeź R. D. Wall, więźnia numer 44670. 8 października 1929 roku, po „donoszeniu” na współwięźniów, został zaatakowany w drodze do kotłowni przez trzech więźniów z tępymi nożami.

w 1983 roku skazany za wielokrotne morderstwo Charles Manson poprosił o przeniesienie do tego więzienia, aby być bliżej jego rodziny. Jego prośba została odrzucona.,

1979 prison break

w środę, 7 listopada 1979, z więzienia uciekło piętnastu więźniów. Jednym z uciekinierów był Ronald Turney Williams, odsiadujący wyrok za zamordowanie sierżanta Davida Lilly z wydziału policji Beckley 12 maja 1975 roku. Podczas ucieczki zdołał ukraść broń służbową strażnika więziennego, a po dotarciu na ulice Moundsville napotkał dwudziestodwuletniego policjanta z Wirginii Zachodniej Philipa S. Kesnera, który przejeżdżał obok więzienia wraz z żoną.

, Więźniowie wyciągnęli go z samochodu i Williams go zastrzelił. Żołnierz Kesner odpowiedział ogniem na uciekających podejrzanych, mimo że zostali śmiertelnie ranni.

Williams pozostał na wolności przez osiemnaście miesięcy, wysyłając szydercze notatki władzom i tworząc listę dziesięciu najbardziej poszukiwanych przez FBI. W tym czasie zamordował Johna Buncheka w Scottsdale w Arizonie podczas napadu i był powiązany ze zbrodniami w Kolorado i Pensylwanii., Po strzelaninie z agentami federalnymi w hotelu George Washington w Nowym Jorku w 1981 roku został zatrzymany i wrócił do Wirginii Zachodniej, aby wykonać kilka wyroków dożywocia. Arizona domagała się jego ekstradycji za egzekucję, ale od 6 lutego 2021 pozostaje w areszcie w Wirginii Zachodniej.

w tym czasie szeryf hrabstwa Marshall Robert Lightner był bardzo krytyczny wobec słabej komunikacji policyjnej podczas przerwy. Biuro szeryfa i lokalna policja nie dowiedziały się o ucieczce z policji państwowej. Po raz pierwszy usłyszeli o tym przez skaner policyjny., „Minęło dobre dwadzieścia minut, zanim dowiedzieliśmy się o ucieczce. Jeśli ktoś nas powiadomił, jest duża szansa, że biuro szeryfa i policja Moundsville mogły być na miejscu, podczas gdy wszyscy więźniowie byli w bloku.”Był również krytyczny wobec czteropaństwowej obławy, która nastąpiła, gdy skazani mordercy David Morgan i Ronald T. Williams, wraz z skazanym gwałcicielem Haroldem Gowersem Jr., pozostali na wolności. „Komunikacja była bardzo słaba., Myślę, że powinni informować lokalnych stróżów prawa. nie mam pojęcia, co robią, co znaleźli.”

zamieszki w 1986 r.

1 stycznia 1986 r. był datą najbardziej niesławnych zamieszek w historii Zakładu Karnego. Zakład penitencjarny w Wirginii Zachodniej przechodził wiele zmian i problemów. Bezpieczeństwo stało się bardzo luźne we wszystkich obszarach. Ponieważ było to więzienie „skazańców”, większość zamków w celach została zerwana, a więźniowie swobodnie włóczyli się po korytarzach. Zła HYDRAULIKA i owady spowodowały szybkie rozprzestrzenianie się różnych chorób., W więzieniu przebywało ponad 2000 ludzi, a tłok był problemem. Innym ważnym wkładem w sprawę zamieszek był fakt, że były to święta. Wielu oficerów odwołało pracę, a więźniowie planowali przeprowadzić powstanie w tym konkretnym dniu.

około 17:30 dwudziestu więźniów, znanych jako grupa Avengers, zaatakowało mesę, w której kapitan Glassock i inni byli na służbie. „W ciągu kilku sekund, on (Kapitan Glaslock), pięciu innych oficerów i pracownik służby żywnościowej zostali złapani i uderzyli na podłogę., Więźniowie przyłożyli Noże do gardeł i zakuli ich kajdankami.”Chociaż przez cały dzień wzięto kilku zakładników, żaden z nich nie został poważnie ranny. Jednak w ciągu dwudniowych przewrotów trzech więźniów zostało zabitych z różnych powodów. „Więźniowie, którzy zainicjowali zamieszki, nie byli przygotowani do przejęcia ich. Danny Lehman, prezydent Avengers, został szybko uzgodniony jako najlepiej nadający się do zadania negocjacji z władzami i przedstawienia żądań mediom.”Jednak Lehman nie był częścią dwudziestu mężczyzn, którzy rozpoczęli zamieszki., Gubernator Arch A. Moore, Jr. udał się do więzienia, aby porozmawiać z więźniami. Spotkanie to ustanowiło nową listę zasad i standardów, na których buduje się więzienie. Wiadomości krajowe i lokalne dotyczyły tej historii, a także spotkania więźniów z gubernatorem Moore.

W latach sześćdziesiątych XX wieku Więzienie osiągnęło szczytową liczbę około 2000 więźniów. Wraz z budową kolejnych więzień liczba ta spadła do 600-700 więźniów do 1995 roku., Los więzienia został przypieczętowany w 1986 roku przez Sąd Najwyższy Wirginii Zachodniej, który stwierdził, że uwięzienie w celach o wymiarach 5 x 7 stóp (2,1 M) stanowi okrutną i niezwykłą karę. W ciągu dziewięciu lat Więzienie w Wirginii Zachodniej zostało zamknięte jako więzienie. Większość więźniów przeniesiono do Mt. Olive-jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Wirginia Zachodnia, w hrabstwie Fayette. Mniejszy Zakład Poprawczy został zbudowany milę dalej w Moundsville, aby służyć jako regionalne Więzienie.,

Egzekucjeedit

w latach 1899-1959 w więzieniu stracono 94 mężczyzn. Do 1949 roku egzekucja była metodą powieszenia, a jej los spotkał osiemdziesięciu pięciu mężczyzn. Publiczność mogła uczestniczyć w wieszeniach, które odbywały się do 19 czerwca 1931 roku. Tego dnia Frank Hyer został stracony za zamordowanie żony. Kiedy drzwi pułapki pod nim zostały otwarte i jego cały ciężar osadził się w pętli, natychmiast został ścięty., Po tym wydarzeniu udział w wieszeniach był tylko na zaproszenie. Ostatni człowiek stracony przez powieszenie, Bud Peterson z hrabstwa Logan, został pochowany na cmentarzu więziennym, ponieważ jego rodzina nie chciała odebrać jego ciała.

począwszy od 1951 roku, porażenie prądem stało się środkiem egzekucji. Krzesło elektryczne, zwane „Old Sparky”, używane przez więzienie, zostało pierwotnie zbudowane przez więźnia, Paula Glenna. Dziewięciu mężczyzn zostało porażonych prądem, zanim w 1965 roku państwo całkowicie zakazało wykonywania kary śmierci. Oryginalne krzesło znajduje się na wystawie w obiekcie i jest włączone do oficjalnej wycieczki.