przed wynalezieniem alfabetu wczesne systemy pisma opierały się na symbolach piktograficznych znanych jako hieroglify lub klinach klinowych, wytwarzanych przez prasowanie rysika do miękkiej gliny. Ponieważ Metody te wymagały mnóstwa symboli do identyfikacji każdego słowa, pisanie było złożone i ograniczone do niewielkiej grupy wysoko wyszkolonych skrybów. Około II tysiąclecia p. n. e. (szacowany na lata 1850-1700 p. n. e.,), Grupa semickich osób mówiących zaadaptowała podzbiór egipskich hieroglifów do reprezentowania dźwięków ich języka. Pismo Proto-Synajskie jest często uważane za pierwszy alfabetyczny system pisma, w którym unikalne symbole stały dla pojedynczych spółgłosek (pominięto samogłoski). Pisany od prawej do lewej i rozpowszechniany przez fenickich kupców morskich, którzy okupowali część współczesnego Libanu, Syrii i Izraela, ten alfabet spółgłoskowy-znany również jako abdżad-składał się z 22 symboli na tyle prostych, że zwykli kupcy mogli się uczyć i rysować, dzięki czemu jego użycie było znacznie bardziej dostępne i powszechne.,
w VIII wieku p. n. e.alfabet Fenicki rozprzestrzenił się na Grecję, gdzie został udoskonalony i ulepszony w celu zapisu języka greckiego. Niektóre znaki fenickie zostały zachowane, a inne zostały usunięte, ale najważniejszą innowacją było użycie liter do reprezentowania samogłosek. Wielu uczonych uważa, że to właśnie ten dodatek-który umożliwiał czytanie i wymawianie tekstu bez dwuznaczności-oznaczał powstanie pierwszego „prawdziwego” alfabetu.,
język grecki był pierwotnie pisany od prawej do lewej, ale ostatecznie zmieniono go na boustrophedon (dosłownie obracający się jak woły)—gdzie kierunek pisania zmieniał się z każdą linijką. Do V w. p. n. e. kierunek ustalił się na wzór, którego używamy dzisiaj, od lewej do prawej. Z czasem alfabet grecki dał początek kilku innym alfabetom, w tym łacinie, która rozprzestrzeniła się w całej Europie, i cyrylicy, prekursora współczesnego alfabetu rosyjskiego.
