trudności w nauce matematyki rzadko prowadzą do skierowań na ocenę trudności w uczeniu się, mimo że są określone zarówno w federalnych, jak i stanowych definicjach LD. Systemy szkolne zapewniają ocenę i usługi specjalne głównie na podstawie trudności w nauce czytania (dysleksja). Więc może trudności z matematyką są rzadkie, niezbyt poważne, a może nie wpływają znacząco na funkcjonowanie dorosłych?
źle, pod każdym względem.,
wbrew powszechnemu lekceważeniu trudności w nauce matematyki wśród dzieci identyfikowanych jako LD, dylematy matematyczne są powszechne. Oczywiście, są studenci LD, którzy doskonalą się w matematyce. Co ciekawe, osoby z silnym potencjałem matematycznym mogą potknąć się w latach elementarnych, ale potem wznieść się, gdy wejdą w Wyższe sfery matematyki (po ciężkiej gałęzi językowej znanej jako arytmetyka).
,
Pomimo powszechnego, „byłem-straszny-w-matematyce-ha-ha”, dorośli z poważnymi trudnościami matematycznymi cytują bolesne skutki dla ich życia zawodowego, praktycznego i emocjonalnego.
Niestety zaniedbania matematyczne znajdują odzwierciedlenie w przygotowaniu nauczyciela. Zarówno specjalni pedagodzy, jak i nauczyciele matematyki opuszczają swoje programy przygotowawcze z niewielkim zrozumieniem potrzeb matematycznych uczniów LD—i nie mają pojęcia o studentach z poważnymi niepełnosprawnościami matematycznymi., Status quo utrzymuje się przez dziesięciolecia: nawet gdy zauważane są trudności w uczeniu się matematyki, nie ma wystarczającej wiedzy specjalistycznej, aby sobie z nimi poradzić.
profile Matematyczne LD
uczniowie z LD wpływających na matematykę doświadczają różnych intensywności i rodzajów trudności. Poniższe profile odzwierciedlają różne podstawowe potrzeby matematyczne dwóch szerokich podgrup. Niektórzy uczniowie pasują do jednego profilu, inni do drugiego (do łagodnego, umiarkowanego lub ciężkiego stopnia), podczas gdy inni mają profile mieszane.,
Profil 1: language-Based LD „Glitches”
uczniowie z językowym LD mają zwykle trudności z podstawowymi procedurami arytmetycznymi i podstawowymi faktami, wraz z problemami z czytaniem/pisaniem. Ich zmagania nie wynikają z poważnych słabości matematycznych, ale są związane z leżącymi u podstaw niepełnosprawnościami językowymi, które wpływają na pamięć werbalną, uczenie się proceduralne, przetwarzanie sekwencyjne i / lub poślizg poznawczy, a czasami rozpraszalność i impulsywność.
nauczyciele zakładają, że podstawowe umiejętności tych uczniów są nienaruszone, a często nie., Uczniowie matematyki muszą stać się biegli w zakresie umiejętności liczenia: liczenia-on, liczenia-back, liczenia-by, liczenia-on-by, i huśtanie się z łatwym up-ten lub back-ten z dowolnej liczby, aby wymienić tylko kilka. Taka gimnastyka liczenia obejmuje wczesną „matematykę umysłową” i odzwierciedla fundamentalne zrozumienie systemu liczbowego. Ćwiczenie liczenia wzbudza zachwyt u młodych uczniów, łaskotając to poczucie „mogę” i promując elastyczne myślenie matematyczne.,
podczas gdy podstawowa potrzeba wielu młodych LD, zwinność z systemem liczenia/liczb nie obejmuje wszystkich arytmetycznych „usterek”, których doświadczają, które często obejmują powolne / niedokładne „podstawowe fakty”, niewiarygodne procedury obliczeniowe, problemy z „nieostrożnymi” błędami i zamieszanie z języka matematycznego ich nauczycieli. Wszystko to wymaga uporządkowania i uważnej, twórczej kompensacji.,
Profil 2: Ciężkie matematyczne LD
mniejsza podgrupa matematyczna LD doświadcza przestrzennych trudności matematycznych, często, choć nie zawsze, wraz ze słabościami w pisaniu, interpretacji wykresów/map / organizatorów graficznych, wraz z pewnym społecznym błędem i zamieszaniem nawigacyjnym.
uczniowie z „ciężką niepełnosprawnością matematyczną” lub dyskalkulią mogą (lub nie) wykazywać deficyty neurologiczne i wykazywać ogromną siłę akademicką i talent, często w obszarach słownych, co utrudnia niewykwalifikowanym obserwatorom uchwycenie powagi ich potrzeb matematycznych.,
Matematyczne rozumienie pojęciowe opiera się na relacjach przestrzennych. Dla niektórych uczniów ten przestrzenny fundament jest słabo rozwinięty lub dysfunkcyjny, co powoduje, że nie „dostają go”, gdy nauczanie matematyki próbuje połączyć się z ich podstawową podbudową przestrzenno-numeryczną.
uczniowie ci muszą wrócić do żywych reprezentacji fizycznych, konstruując fundament na nowo i opierając się przy tym na ich stosunkowo dobrze rozwiniętym języku., Chociaż mogą wydawać się zbyt stare lub zbyt mądre dla tej podstawowej instrukcji, kluczem do zapewnienia przyczółka matematycznego jest powrót do fizyczno-numerycznych konkretnych reprezentacji( rzeczy), mocno łącząc je z słownymi reprezentacjami (słowami) i pisanymi symbolami (cyframi), a następnie powiązanie ich z działaniami na linii liczbowej (nasz system liczbowy).
wszystkie dzieci korzystają z konkretnych materiałów matematycznych; uczniowie ci ich wymagają. Nauczyciel modeluje łączenie, oddzielanie, odczuwanie/zauważanie i porównywanie, opowiadając na głos swoje działania/myśli, po czym uczeń pokazuje i opowiada.,
ta podstawowa praca idzie, zwykle powoli, do łączenia działań i słów z konkretnymi materiałami do pisanych cyfr ,systemu liczbowego (liczenia, linii liczb i siatek liczb), a następnie pisanych algorytmów. Uczniowie z poważnymi zaburzeniami matematycznymi wymagają bardzo konkretnych, intensywnych zajęć językowych, dostosowanych do ich szczególnych potrzeb.,
gdy młodzi ludzie tracą swoje matematyczne podstawy, nie tylko pozostają w tyle za kolegami z klasy, ale także uczą się lekcji, których często trudno się oduczyć: „mój mózg nie działa.”Wysiłek nie popłaca.”Nie mogę tego zrobić.”Dzieci, które muszą „wrócić” do podstaw matematyki, są wrażliwe na załamania i często stwarzają bariery w nauce. Mogą kopać w piętach (opierając się stąpaniu tam, gdzie już upadli), wykolejać się lub szybko się poddawać.,Takie samoochronne ruchy wymagają wykwalifikowanej obsługi i wykorzystania potężnych narzędzi tworzenia wykresów i informacji zwrotnych.Wykresy pokazują prawdziwy postęp, nawet w małych krokach, i jest silnym motywatorem. Wykresy postępu matematycznego sprawiają, że jest on widoczny, dostarczając dowodów na to, że wysiłek jest tego wart.Feedback-potwierdzenie opisowe-zapewnia wsparcie. Specyficzne opisowe informacje zwrotne przyciągają uwagę, potwierdzają krok-właśnie-wykonany( tj. uczy) i zapraszają dziecko do pogratulowania mu / sobie: „tak, zrobiłem to, a zauważyłeś!”Niestety łatwo popadamy w pustą chwałę („dobrze! Dobrze! Wspaniale!”)., Takie ogólne hoopla nie uczy (wskazywać w kierunku, koncentrować, podkreślać, wzmacniać), a w końcu odwraca się, gdy nasi mądrzy młodzi ludzie uczą się w to nie wierzyć. Z drugiej strony umiejętne potwierdzanie, opisowe informacje zwrotne, które wskazują, jest jednym z naszych najpotężniejszych narzędzi dydaktycznych, napędzającym odwagę dziecka do zrobienia następnego kroku matematycznego.
Kate Garnett jest profesorem w Wydziale Edukacji Specjalnej, Hunter College w CUNY i znanym ekspertem w dziedzinie trudności w uczeniu się matematyki.
