Good Mood

żółw skórzasty to największy żółw morski i jeden z największych żyjących gadów. Skórzaki są jednym z najbardziej migrujących ze wszystkich gatunków żółwi morskich, dokonujących zarówno transatlantyckich, jak i Trans-Pacific crossings. Łatwo wyróżniają się karapaksem, który jest skórzasty, nie twardy jak u innych żółwi, oraz długimi przednimi płetwami.
Skórzaki mają unikalny system dopływu krwi do kości i chrząstki., Dzięki temu Temperatura ich ciała utrzymuje się o kilka stopni powyżej temperatury wody i pozwala im tolerować zimną wodę, raczej jak ssak. Mogą nurkować na głębokości do 1200 m, znacznie głębiej niż jakikolwiek inny żółw morski.
najnowsze analizy DNA potwierdzają, że populacje Atlantyku i Pacyfiku są genetycznie odrębnymi liniami jednego gatunku. Z kolei lęgowe populacje skórzaków pacyficznych dzielą się na dwie odrębne genetycznie populacje (populacje wschodnie i zachodnie).
Rozmiar
Opaska skórzana może osiągać do 180cm i 500kg wagi.,
Kolor
karapaks gatunku (muszla) jest ciemny z białymi plamkami.
cykl życiowy
młodociane skórzaki mogą przebywać w wodach tropikalnych o temperaturze powyżej 26°C, w pobliżu wybrzeża, aż przekroczą 100 cm długości karapaksu. Dorosłe osobniki są pelagiczne i żyją w otwartym oceanie, czasami w temperaturach poniżej 10°C.
lęgowe
samice mogą składać 4 do 5 razy w sezonie, za każdym razem składając 60 do 120 jaj. Młode gniazdują raz na dwa lub trzy lata, z okresem inkubacji wynoszącym około 60 dni.,
dieta
duże rozmiary skórzaków są tym bardziej niezwykłe ze względu na ich niskoenergetyczną, niskobiałkową dietę miękkich stworzeń, takich jak meduzy, kałamarnice i osłonice(Morskie Bezkręgowce „galaretowate”).
poprzednia populacja i rozmieszczenie
globalną populację tego gatunku oszacowano na 115 000 dorosłych samic w 1982 roku. Do 1996 roku liczba ta została zmniejszona do około 30-40 tys. Populacje skóropodobne na Pacyfiku i oceanach indyjskich uległy dramatycznemu spadkowi w ciągu ostatnich czterdziestu lat., Na przykład Kolonia lęgowa w Terengganu w Malezji wzrosła z ponad 3000 samic w 1968 r., do 20 w 1993 r., do zaledwie 2 w 1993 r. – nie ma oznak powrotu do zdrowia.
podobne scenariusze miały miejsce w Indonezji, Sri Lance, Tajlandii i Meksyku. 250 w Meksyku, 117 w Kostaryce, 2 w Malezji i mniej niż 550 w Indonezji.
obecna populacja i rozmieszczenie
Skórzaki odnotowano aż na północy, aż po Alaskę i na południu, aż po Afrykański Przylądek Dobrej Nadziei.,
Pacyfik może teraz mieć nawet 2300 dorosłych samic.
skuteczna ochrona
jednak nie wszystkie populacje skóropodobne zmniejszyły się: w Afryce Południowej trzy dekady silnej ochrony zwiększyły niewielką roczną populację lęgową ponad czterokrotnie. Ostatnie doniesienia mówią, że Afryka Zachodnia ma ważną populację z około 10 400 gniazdami w sezonie, ale całkowita powierzchnia zajmowana przez skórzaki nie jest dobrze znana i nie ma dostępnych historycznych informacji na temat trendów lęgowych tej populacji.,
najważniejsze plaże lęgowe pozostające obecnie na Atlantyku znajdują się w Surinamie, Gujanie Francuskiej i Gabonie. Na Pacyfiku, kilka pozostałych ważnych plaż znajdują się w Indonezji, Meksyku i Kostaryce, a inne rookeries znaleźć w Nikaragui, Panamie i Gwatemali.