Good Mood

testy laboratoryjne i HIV: cała lekcja

testy laboratoryjne mogą pomóc kontrolować twoje zdrowie. Niektóre z tych testów zostaną wykonane wkrótce po stwierdzeniu, że jesteś nosicielem wirusa HIV. Następnie w zależności od statusu immunologicznego, czy jesteś na leki, czy nie, i wiele innych czynników, Twój dostawca skonfiguruje harmonogram dla Ciebie.,

testy laboratoryjne sprawdzają:

• jak dobrze funkcjonuje twój układ odpornościowy (liczba CD4)
• jak szybko wirus HIV się replikuje lub namnaża (miano wirusa)
• jak dobrze funkcjonuje twoje ciało (testy sprawdzające nerki, wątrobę, cholesterol i komórki krwi)
• czy masz inne choroby związane z HIV (testy na pewne infekcje)

pierwszy zestaw testów laboratoryjnych najlepiej sprawdza się w przypadku zrobić krótko po stwierdzeniu, że masz HIV, a wyniki ustalają punkt wyjścia lub „wyjściowy.,”Przyszłe testy pozwolą Ci dowiedzieć się, jak daleko od tej linii bazowej się posunąłeś. Może to pomóc stwierdzić, jak szybko lub wolno choroba porusza się i wskazać, czy leczenie działa.

większość laboratoriów zawiera” normalny ” zakres (wysokie i niskie wartości), gdy raportują wyniki testów. Najważniejsze wyniki są te, które mieszczą się poza tymi normalnymi zakresami. Wyniki testów często rosną i spadają z czasem, więc nie martw się o małe zmiany. Zamiast tego Szukaj ogólnych trendów.,

poniżej znajdują się opisy najczęstszych testów:

• liczba CD4
• miano wirusa HIV
• test oporności
• HLA B*5701
• morfologia krwi
• testy z chemii krwi
• Profil lipidowy na czczo
• test na gruźlicę
• badanie STD
• wirusowe zapalenie wątroby typu A, B i c

komórki CD4 (znane również jako limfocyty CD4+) to białe krwinki zwalczające zakażenia., Liczba komórek CD4 jest wskaźnikiem funkcji immunologicznej u pacjentów żyjących z HIV i jednym z kluczowych determinantów potrzeby profilaktyki zakażeń oportunistycznych (Oi). Liczba limfocytów CD4 jest uzyskiwana z badań krwi w ramach monitorowania laboratoryjnego zakażenia HIV.

liczbę komórek CD4+ mierzy się zwykle, gdy u pacjenta zdiagnozowano HIV (na początku leczenia), co 3 do 6 miesięcy w ciągu pierwszych 2 lat lub do czasu, gdy liczba komórek CD4 zwiększy się powyżej 300 komórek / mm3. W przeciwnym razie liczba komórek CD4+ może być mierzona co 12 miesięcy., Większość osób leczonych HIV może spodziewać się średniego wzrostu około 50-100 komórek / mm3 rocznie. U pacjentów rozpoczynających leczenie z małą liczbą CD4 lub w starszym wieku może nie wystąpić takie samo zwiększenie liczby CD4 pomimo supresji wirusologicznej.

istnieje wiele czynników, które wpływają na liczbę CD4. Przyjmowanie leków jest jednym ze sposobów na utrzymanie wysokiej liczby, ale leki lub ostre infekcje należą do rzeczy, które mogą wpływać na liczbę CD4. Jeśli dobrze reagujesz na leki, możesz potrzebować mniej częstych badań w przyszłości.,

miano wirusa HIV mierzy się we krwi. Niższe poziomy są lepsze niż wyższe poziomy. Głównym celem leków na HIV jest zmniejszenie miana wirusa HIV do „niewykrywalnego” poziomu, co oznacza, że RNA HIV jest poniżej poziomu, który test jest w stanie zliczyć.

dolna granica wykrywalności HIV RNA zależy od zastosowanego testu-niektóre spadają do 50 kopii / ml, podczas gdy inne do 20. Wysokie miano wirusa wiąże się z szybszym postępem choroby., Zmniejszenie miana wirusa do poziomu „niewykrywalnego” spowalnia lub zatrzymuje postęp choroby i zapobiega przenoszeniu wirusa HIV na partnerów seksualnych. Leczenie HIV hamuje wirusa, ale nie eliminuje go. Nawet jeśli poziom HIV nie są wykrywalne w krwiobiegu, HIV jest nadal w organizmie i odbicia wykrywalne, jeśli leki HIV są zatrzymane.

badanie liczby CD4 i miana wirusa HIV wykonuje się zwykle, gdy pacjent po raz pierwszy spotyka się z lekarzem, a następnie co około 3 miesiące., Wyniki mówią, czy leki na HIV działają dobrze; a dla osób, które zdecydowały się opóźnić przyjmowanie leków, mogą pomóc Tobie i Twojemu dostawcy monitorować twoje zdrowie i zdecydować, jak pilne jest rozpoczęcie przyjmowania leków na HIV lub leków zapobiegających zakażeniom (więcej na ten temat w decyzjach dotyczących leczenia).

Ten test określa, czy dany wirus w organizmie jest oporny na leki HIV.

HIV rozmnaża się szybko i w miarę jak wirus sam się kopiuje, czasami powstają niewielkie zmiany (lub mutacje)., Zmiany te mogą prowadzić do powstania różnych szczepów wirusa HIV, szczególnie jeśli dana osoba przyjmuje (lub przyjmowała) leki przeciw HIV, ale wirus HIV nie jest całkowicie kontrolowany lub tłumiony. Jeśli rozwija się szczep odporny na leki HIV, wirus będzie w stanie rosnąć, nawet jeśli jesteś na lekach. Twoje wiremia zacznie rosnąć. Oporny wirus wkrótce stanie się najczęstszym szczepem w organizmie. W takim przypadku Usługodawca może zlecić wykonanie testu oporności w celu sprawdzenia mutacji wirusa HIV.,

osoba może zostać zakażona lekoopornym szczepem HIV, jeśli zakażenie pochodzi od osoby z opornym wirusem. Z tego powodu, test odporności na HIV jest zalecane dla wszystkich ludzi, jak tylko zdiagnozowano HIV.

dlatego test oporności jest wykonywany po rozpoznaniu wirusa HIV i jeśli schemat leczenia nie utrzymuje już wiremii.

w tym badaniu analizuje się różne komórki krwi, w tym krwinki czerwone, krwinki białe i płytki krwi.,

• krwinki czerwone przenoszą tlen do innych komórek w organizmie. Jeśli poziom czerwonych krwinek jest zbyt niski, masz niedokrwistość. Anemia może powodować zmęczenie. Badania, które patrzą na twoje czerwone krwinki obejmują hemoglobinę i hematokryt. Hematokryt odnosi się do odsetka krwi, która składa się z czerwonych krwinek. Prawidłowy hematokryt wynosi około 37-47% u kobiet i 40-54% u mężczyzn.
• białe krwinki występują w wielu typach, a wszystkie biorą udział w wysiłkach układu odpornościowego, aby utrzymać zdrowie (komórka CD4 jest rodzajem białych krwinek)., Wysoka liczba białych krwinek może wskazywać na zwalczanie zakażenia. Niskie wskaźniki mogą narazić pacjenta na ryzyko zakażenia.
• płytki krwi pomagają w krzepnięciu, więc jeśli liczba płytek krwi jest zbyt mała, krew może nie krzepnąć dobrze. Krwawienie może być większe niż zwykle, na przykład podczas mycia zębów lub golenia skóry. Wraz ze spadkiem liczby płytek krwi wzrasta ryzyko krwawienia wewnętrznego.

te testy są zwykle wykonywane co 3 do 6 miesięcy, chyba że twoje wartości laboratoryjne są bardzo zmienne lub masz objawy choroby HIV. Następnie testy mogą być wykonywane częściej.,

testy chemiczne badają poziom różnych pierwiastków i produktów odpadowych we krwi i pomagają określić, jak dobrze funkcjonują różne narządy. Zwykle testy są podzielone na dwa panele:

• testy elektrolitowe (czasami nazywane „litami”) i czynność nerek-testy te pomagają zmierzyć, jak dobrze pracują nerki, i zmierzyć równowagę płynów, kwasów i cukru w organizmie. Obejmują one testy na sód, potas, chlorki, azot mocznikowy we krwi( BUN), kreatyninę i glukozę.,
• testy czynnościowe wątroby(LFT) – te testy mierzą, czy wątroba jest uszkodzona. (Rzeczy, które mogą uszkodzić wątrobę to wirusowe zapalenie wątroby, alkohol, narkotyki uliczne i niektóre leki.) Badania te mierzą fosfatazę alkaliczną, alat, AspAT, albuminy i bilirubinę.

Badania chemiczne krwi wykonuje się zwykle co 3 do 6 miesięcy. Ważne jest, aby te zrobić na początku i podczas jesteś na HIV leki, aby upewnić się, że leki są bezpieczne dla nerek i wątroby.,

poziom niektórych tłuszczów we krwi może wskazywać na ryzyko chorób serca. Cholesterol i trójglicerydy są ważne dla zdrowia, ale zbyt dużo z nich we krwi może powodować złogi tłuszczowe do tworzenia się w tętnicach. Zwiększa to szanse na atak serca. Zbyt dużo trójglicerydów może również prowadzić do zapalenia trzustki, poważnego zapalenia trzustki. Wysoki poziom cholesterolu i wysokie trójglicerydy mogą wystąpić u osób żyjących z HIV. Mogą być również efektem ubocznym niektórych starszych leków HIV.,

Cholesterol mierzy się za pomocą trzech różnych testów:

• cholesterol całkowity
• HDL (lipoproteina o wysokiej gęstości), często określana jako „dobry” cholesterol, ponieważ wysoki poziom obniża ryzyko chorób serca
• LDL (lipoproteina o niskiej gęstości), często określana jako „zły” cholesterol, ponieważ wysoki poziom podnosi ryzyko chorób serca

testy te są zwykle wykonywane co najmniej raz w roku, a częściej, jeśli poziom cholesterolu jest wysoki lub potrzebujesz leków, aby kontrolować poziom trójglicerydów i cholesterolu., Twój dostawca może chcieć, aby panel lipidowy był wykonywany podczas postu, co oznacza, że nie ma nic do jedzenia lub picia (z wyjątkiem wody) po północy w noc przed testem. Daje to najbardziej dokładną ocenę cholesterolu i trójglicerydów we krwi. Pamiętaj, aby zapytać dostawcę, czy zaleca się wykonywanie badań krwi na czczo.

TB jest skrótem od gruźlicy, infekcja zwykle rozprzestrzeniania się przez oddychanie powietrzem, które zostało skażone przez kogoś z gruźlicą płuc., Większość osób narażonych na gruźlicę nie choruje na nią-bakterie mogą żyć w organizmie przez długi czas, nie powodując choroby. Ale niektórzy ludzie, którzy przenoszą bakterie rozwijać gruźlicę choroby, a to jest bardziej prawdopodobne, jeśli układ odpornościowy jest osłabiony.

istnieją dwa rodzaje testów, aby określić, czy ludzie przenoszą bakterie TB. Jednym z nich jest test skórny TB (znany również jako PPD), który wymaga, aby osoba wróciła do kliniki 2-3 dni po teście skóry jest umieszczony na test do interpretacji., Drugi to badanie krwi zwane testem uwalniania interferonu-gamma (IGRA) (QuantiFERON i TSpotTB są dwoma przykładami badań krwi IGRA).

Jeśli dana osoba testuje pozytywnie na przenoszenie bakterii TB w organizmie, testy są wykonywane w celu określenia, czy jest to obecnie powoduje zakażenie płuc (który jest zaraźliwy). Każdy z aktywną gruźlicą powinien uzyskać skuteczną kombinację leków do wyleczenia. Jeśli jednak nie ma aktywnej infekcji, antybiotyki mogą być stosowane, aby zapobiec problemom w przyszłości. W tym ustawieniu antybiotyki są podawane przez 3-9 miesięcy.,

Jeśli zaraziłeś się wirusem HIV z powodu niezabezpieczonego stosunku, istnieje szansa, że możesz zarazić się również innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową. Należą do nich kiła, rzeżączka i chlamydia. Wirusowe zapalenie wątroby typu B i zapalenie wątroby typu C mogą być przenoszone drogą płciową, a także, szczególnie wśród mężczyzn, którzy uprawiają seks z mężczyznami.

infekcje kiły, rzeżączki i chlamydii mogą wystąpić w gardle, penisie, pochwie i odbytnicy. Bakterie powodujące kiłę i rzeżączkę mogą również rozprzestrzeniać się przez krew do innych części ciała., Posiadanie jednej z tych innych chorób może pogorszyć twój HIV. Mogą one również sprawić, że 2 do 5 razy bardziej prawdopodobne, aby przejść HIV wzdłuż do partnera seksualnego. Kiła, na przykład, może powodować otwarte rany na genitaliach, co pozwala na łatwe przejście HIV od ciebie do partnera.

badania na choroby weneryczne, wirusowe zapalenie wątroby typu B i wirusowe zapalenie wątroby typu C powinny być wykonywane na początku badania. Badania STD należy powtarzać co najmniej raz w roku, jeśli jesteś aktywny seksualnie i miałeś więcej niż jednego partnera od ostatniej wizyty w klinice., Mężczyźni, którzy uprawiają seks z mężczyznami, którzy mają wielu lub anonimowych partnerów seksualnych, powinni być sprawdzani co 3-6 miesięcy, a to jest dobry pomysł dla każdego, kto ma nowych partnerów.

twoja wątroba jest narządem, który przetwarza prawie wszystko, co wkładasz do organizmu, w tym leki. Wirusy mogą infekować i podrażniać wątrobę powodując uszkodzenia, blizny i ewentualnie niewydolność wątroby. Trzy najczęstsze wirusy, które mogą zainfekować wątrobę są wirusowe zapalenie wątroby typu A, zapalenie wątroby typu B i zapalenie wątroby typu C.,

• wirus zapalenia wątroby typu A (HAV): wirus ten jest przenoszony przez skażoną żywność, wodę lub przez kał osoby zakażonej. Po rozpoznaniu wirusa HIV lekarz przeprowadzi badanie krwi, aby sprawdzić, czy pacjent jest chroniony przed HAV albo przed wcześniejszym zakażeniem, albo przed wcześniejszym szczepieniem. Jeśli masz ochronę, świetnie! Nie ma nic więcej do roboty. Ale jeśli tego nie zrobisz, możesz otrzymać szczepionkę, aby zapobiec przyszłym zakażeniom.
• wirus zapalenia wątroby typu B (HBV): wirus ten łatwo rozprzestrzenia się przez zanieczyszczoną krew i płyny ustrojowe., Po rozpoznaniu wirusa HIV twoi dostawcy sprawdzą krew, aby sprawdzić, czy masz aktywne zakażenie, ochronę przed zakażeniem lub brak ochrony przed HBV. Jeśli masz ochronę przed infekcją, świetnie! Nie ma nic innego do roboty. Jeśli pacjent nie ma ochrony, otrzyma szczepionkę przeciwko HBV w celu ochrony przed przyszłym zakażeniem. Jeśli HBV znajduje się w krwiobiegu (tj. aktywne zakażenie), pacjent otrzyma lek, który może zabić zarówno HBV, jak i HIV.
• wirus zapalenia wątroby typu C (HCV): wirus ten jest przenoszony przez zanieczyszczoną krew., Po zdiagnozowaniu HIV twoi dostawcy sprawdzą twoją krew, aby sprawdzić, czy masz HCV. Jeśli tak, będzie oferowane leki do leczenia HCV. Zawsze istnieje ryzyko ponownego zakażenia w przypadku ponownego narażenia na działanie wirusa. Niestety nie ma szczepionki chroniącej przed HCV. Więcej informacji na temat wirusowego zapalenia wątroby typu C, patrz koinfekcja HIV i HCV.

• pytania, które należy zadać swojemu dostawcy o diagnozę HIV
  lista pytań, które należy wydrukować i przynieść na wizytę lekarską.
• właśnie zdiagnozowano HIV?,
  miejsce startu organizmu u osób nowo zdiagnozowanych z HIV. Artykuły na temat zrozumienia HIV, pierwszych kroków do leczenia, mówienia innym.
• Krajowa Infolinia CDC dotycząca HIV, w tym jej Hiszpański serwis i serwis TTY:
  1-800-CDC-INFO (1-800-232-4636), 8.00 – 20.00 ET, od poniedziałku do piątku.
• Więcej informacji:
  • Znajdź strony internetowe na bardziej szczegółowe tematy, takie jak infekcje oportunistyczne, zdrowie w podróży i inne.